West-Vlaanderen. Jaargang 13

[p. 350]

poëtisch bericht
Requiem voor een mislukkeling

voor Marcel Matthijs

je trok de vertikale lijn
scherp uit het hoekpunt van het heden
tot in de straal van het verleden
en raakte daarbij magere hein
rust zacht het dood zijn doet geen pijn
rust zacht in oorlog en in vrede

je bent niet meer die enkeling
waar elckerlyc stond om te joelen
terwijl de opgedofte smoelen
het namen als belediging
je weet je ligt weer in een kring
rust zacht onder de paddestoelen

zo zie je ieder krijgt zijn part
en alles heeft zijn vaste normen
wie eens de hemel wou bestormen
heeft tijd met eeuwigheid verward

rust zacht en tel niet pier en wormen
die zich te goed doen aan je hart

Jan Berghmans