West-Vlaanderen. Jaargang 13

[p. 282]

poëtisch bericht
Veni sancte spiritus

Kom, heilige Geest, Gij zijt mijn oudste broeder
Die ons bij de inkeer steeds zijt voorgegaan,
En vouw mijn handen thans zoals mijn moeder
Bij het gebed mij eens heeft voorgedaan.

Gij zijt mijn jeugd en ook de levensader
Die nieuwe kracht schenkt aan 't vermoeide hart
Opdat ik met de stoerheid van mijn vader
't Hoofd biede aan wie mij om mijn pogen sart.

Wil ook een steun zijn voor mijn wankle schreden
Wanneer de weg leidt langs een steile rots,
Want velen reeds stortten hier naar beneden
Die zich verschansten in een dwaze trots.

Wil met Uw vuur 't verkleumde hart verwarmen
Van wie de wekroep van Uw stem vernam;
Zonder Uw vuur zijn wij slechts weerloze armen
Die kracht en voedsel zoeken in Uw vlam.

Gij zult de leraar zijn die mij leert lezen
In 't grote boek van 's levens diepste zin
En nooit zal aan de les ontgoocheld wezen
Wie aan Uw hand gaat tot zichzelven in.

Leer mij ook goed zijn voor wie niet bevroeden
Waar ons steeds hulp wacht in de donkre nacht;
Leer mij de wonden helen die nog bloeden
Bij wie steeds weer zich 't leven milder dacht.

Wii voor het laatst nog eens mijn handen vouwen
Wanneer de dood komt en mijn leden strekt,
En blijf voor 't laatst vooral mijn kloek vertrouwen
Wanneer de Heer ons uit de doden wekt.

Stephanus G. Axters o.p.

Taggia (Imperia) Pinksteren, 2 juni 1963