post scriptum
Wij hebben niet kunnen nalaten dit schrikkeljaar in te zetten met een gloednieuw rubriekje. Wat het wordt? Aan de basis ligt een opmerking van een lid van onze Raad van Beheer, nl. deze, dat elk ‘West-Vlaanderen’-nummer, dadelijk na verschijnen, zo wat een totaal afgedane zaak is, dat de lezer nooit reacties onder ogen krijgt, hetzij vanwege de pers, hetzij vanwege de lezers zelf. Kan hieraan verholpen worden? Beslist, ook al moet het dan in een ‘smal’ kolommetje. Maar laten wij het dan doen op een bijzondere toon, een toon, die wij dan te danken zullen hebben aan een lezer, die zijn abonnement vernieuwde, die ons elk jaar vergast op een gedicht en die nu op de keerzijde van de strook de sierlijke Franse volzin schreef: ‘Messieurs, rions un peu’. Zo. Dan starten wij maar meteen.
En nu moeten wij waarachtig aanvatten met enkele serieuze nalatigheden en rechtzettingen.
➤ Een enorme nalatigheid was, dat wij op het mooie ganzenbord, dat wij in vieren dienden te plooien om het in het ‘Houtsnijnummer’ te krijgen, niet de naam vermeldden van de persoon, die ons zijn uniek, oorspronkelijk stuk spontaan in bruikleen gaf om het te laten clicheren. Wij verzoeken derhalve àl de lezers op hun ganzenbord de vermelding aan te brengen: ‘Verzameling Carlo De Poortere, Kortrijk’. En dit weze dan tevens onze hartelijkste dankbetuiging aan de Heer De Poortere.
➤ Iets dat zich op pag. 425 van nr. 71 bevond, moeten wij rechtzetten: wij hebben daar nl. Z.E.H. Viaene op 3 november 1963 te Roeselare laten spreken over Gezelle, maar dat was fout, want die spreekbeurt ging niet door en werd vervangen door een ‘Bibliografische schets van de Westvlaamse almanakken in het algemeen’ door Karel De Lille, één van de vaders van het herboren ‘Manneke uit de Mane’ (dit laatste wist U natuurlijk al).
➤ Uit Gent waaide een tweede rechtzetting binnen. Neemt U even het nr. 72 ter hand en zoek in de ‘Korte Golf’ onder de naam Lecomte - die rubriek wordt halsstarrig alfabetisch gehouden, als U dat nog niet wist - in welke zaal de genoemde kunstschilder tentoonstelde. Tot uw niet geringe verbazing zult U dan vaststellen, dat het in de zaal ‘Orange’ was te Gent. Hoe wij van ‘Oranje’ tot ‘Orange’ gekomen zijn, is louter een (kleine) drukfout.
➤ Het doet ons wél veel genoegen, dat de Houtsnijkunst zo gunstig onthaald is geworden, spijt de schandalige vertraging, waarmee het nummer van stapel liep. Het is nog te vroeg om nu reeds persstemmen te horen over die aflevering, maar in het volgend nummer zullen wij een zo objectief mogelijke keuze publiceren... áls de pers erover schrijft, natuurlijk.
➤ En o ja, dat volgend nummer. Op pag. 2 van de omslag kunt U lezen dat het als onderwerp ‘Kunst en wetenschap’ heeft. De samensteller, Dr. Hubert Peeters, heeft geen moeite ontzien om én voor elk wat wils te brengen, én ervoor te zorgen dat ‘zijn’ nummer prima wordt onder alle opzichten. Natùùrlijk brengen wij een artikel over Simon Stevin, een ander over echtheidsonderzoek en restauratie van kunstwerken en we komen zelfs te recht bij de Illustere School van Harderwijk. Maar genoeg nu: wij wilden slechts uw eetlust scherpen...