ontmoetingen
Andre De Smedt
In veel gebieden van de plastische kunsten zijn autodidakten werkzaam. Dit moet ons niet verwonderen, vermits in vele kunsttakken het element aangeboren kunstenaarschap en inspiratie een grotere rol speelt dan de techniek, die er dikwijls vrij eenvoudig is, zodat zij, mits enige inspanning en oefening, geen onoverkomelijke moeilijkheden biedt voor wie zich zonder schoolse vorming erop wil toeleggen. Ontelbaar zijn dan ook de autodidakten, die op het gebied van de tekenkunst, de schilderkunst en de beeldhouwkunst belangrijk werk tot stand brachten.
Veel minder komt dit voor op het gebied van de bouwkunde; het vraagt immers een grote som van studie in weerbarstige vakken vóór iemand hiervoor de nodige kennissen heeft opgedaan, ook al is hij begaafd met een ongewone natuurlijke vaardigheid voor het tekenen, zoals dit met André De Smedt het geval is. Deze nog jonge artiest (o Kortrijk 27 april 1927) wist zich door zijn schranderheid op te werken tot een geroutineerd designer, in welke functie hij sedert enkele jaren verbonden is aan de NV. Bank van Roeselare en West-Vlaanderen. Behoudens belangrijke opdrachten in dienst van deze instelling heeft hij zich ook o.m. ingezet op het gebied van de kerkelijke kunst. Behalve het kloostercomplex van Sleihage en de kapel van O.L. Vrouw van Vlaanderen te Kortrijk, die elders in dit nummer worden vertoond, moeten nog vermeld: de restauratie van het klooster der Zusters Benediktinessen te Poperinge, het ontwerpen van de nieuwe kapel van de St.-Niklaaskliniek te Kortrijk en van Maria Immaculata te Heule. Een prestatie van buitengewone tekenkunst was het opmaken van de restauratie-ontwerpen voor het grootste Barokretabel der Minderbroeders te St.-Truiden, dat door de oorlog vernietigd was en heropgericht werd door beeldhouwer Delafontaine uit Menen.