West-Vlaanderen. Jaargang 9

er is geen mens die weet

Er is geen mens die weet:

het onuitsprekelijke,

de diepe, dodelijke wonde die ik zwijgend draag,

waarvoor geen heling is,

en die onafgebroken, onaflatend aan mij knaagt.

Er is het zaad dat kiemt.

Er is de vrucht die bloeit.

Er is het kind, dat eindeloos geboren wordt,

maar ik

ik heb de wapens neergelegd.

Reeds is in mij de bloem verwelkt,

nog voor zij kon ontluiken.

Kristin Gruwez