West-Vlaanderen. Jaargang 6

Sonnet

Twee handen omklemmen de reling,

weerhouden een laatste groet,

want alles wat scheiden moet

ontvlucht de verwekende streling.

De klevende druk van verveling

verslapte het wildste bloed.

Aan ieder bleef een tegoed:

het eeuwig quotiënt van de deling.

Motoren beginnen te stampen.

De laffe sirene loeit.

Insecten rond gloeiende lampen

hebben de vleugels verschroeid.

We hadden misschien moeten kampen

en hebben de droom verknoeid.

Herman Van Snick

[p. 147]