Architect Le Corbusier, Intérieur van de kerk te Ronchamp (Frankrijk) Foto: Lucien Hervé, Neuilly
Het gebruik van de materialen is een andere treffende les: ruwe witte bepleistering, beton zoals het uit de bekisting kwam, eerlijk, eenvoudig, haast armoedig; maar hoe nobel en sereen werd dit alles, bezield door een enig ruimtelijk spel en een onvergetelijke belichting.
Ronchamp is in de ware zin gewijde architectuur, en dat is de grote les die we er kunnen leren. Het is nieuwer dan al wat de moderne kerkenbouw ons tot heden bracht, doch terzelfdertijd ook hechter verbonden met de diepere traditie van de religieuze bouwkunst. Ga van Mont St. Michel, Chartres naar Ronchamp en ge zult de verwantschap ervaren, niet een oppervlakkige gelijkenis van de vormen, maar de diepere verbondenheid van de geest. Wat een verfrissing ook die ruimte van Ronchamp, rijk aan innigheid en oneindigheid, tegenover het bloedarme gepruts met boogskens, de theatrale monumentaliteit, van zoveel hedendaagse kerkenbouw.
Notre-Dame-du-Haut is een echte kapel, niet in de eerste plaats een curiosum voor de specialist van modern kunstschoon, maar in haar ongekunstelde sereniteit bovenal de kapel voor de eenvoudige, devote bedevaartganger: ‘...un lieu de silence, de prière, de paix, de joie intérieure’, zo heeft Le Corbusier het gewild en zo is het geworden.
Ir. Arch. Paul Felix, buitengewoon docent aan de Kath. Universiteit te Leuven.
Auteursrechtelijk beschermd
