West-Vlaanderen. Jaargang 3

[p. 30]

Ideale wonen

Na enkele maanden stilzwijgen komt onze rubriek terug op het appel, ditmaal met enkele snapshots uit het Kortrijkse. Op de photo hiernaast zien wij een villa naar de hand van Architect Willem Dutoit uit Kortrijk. De rhythmische indeling der gevels alsmede het uiterlijk karakter, gezien in zijn geheel, komt ons werkelijk sympathiek voor. Boven de ingangsdeur werd een dakje aangebracht met functie van luifel. Het ensemble van ingangsdeur en dakje werd uitgewerkt in eikenhout, wat het op zichzelf een sterk accent geeft t.o.v. het geheel. De toegang tot een huis mag inderdaad een cachet dragen; maar het mag niet te storend werken, zodat het harmonisch geheel zou geschaad zijn.

Hier beheerst het machtig dak het geheel, en zijn sierlijke vloei maakt de achtergevel als 't ware sprookjesachtig. Het overbouwd terras schijnt ons een gunstige oplossing toe, alhoewel menigeen de voorkeur schenkt aan een open terras, dat niet te versmaden is, maar toch niet zo praktisch is als eerstgenoemde.

[p. 31]

Zicht op een schouwensemble uit een intérieur van Architect W. Dutoit. Wij zullen hier niet in bijzonderheden treden, alhoewel ieder détail een dosis kunst in zich houdt. Niettemin schijnt het ons toe dat vele architecten, indien zij daartoe de nodige vakkennis en bekwaamheid bezitten, de woonkamers willen uitbouwen tot als 't ware een museum, waar kunstvoorwerpen ten toon staan voor het oog van een bewonderaar; dit is een veel voorkomende vergissing. De gemoedelijkheid en charme van een samenzijn in familie is alsdan zoek. Wanen wij ons a.u.b. niet een paar eeuwen terug, als wanneer praal en rijkdom slechts in het bereik lagen van enkele uitverkorenen. Heden kan bijna de ganse gemeenschap genieten van een lieflijke interieur, zij het groot of klein, eenvoudig of weelderig: hoofdzaak blijft dus steeds dat de atmospheer er huiselijk zij.

Bungalow uit de reeks werken van Architect P. Pauwels uit Kortrijk. Deze bouwwijze van gezonde en practische aard. dient aangemoedigd te worden; zij is ten zeerste gewenst voor woningen voor ouden van dagen.

Woonhuis aan de rand van een lintbebouwing met vrije zijgevel. Architect W. Dutoit. Te oordelen naar de indeling der gevels, de omlijstingen, de ingang, de kroonlijst en de dakbedekking met baucourpan, kunnen wij dit gebouw zwaar en koel heten. De ernst echter die het in zich bevat, de symmetrie en het karaktervolle schenken het alvast a.h.w. een flink bewijs van burgertrouw. Want vergeten wij niet dat het een hele inspanning vergt van de architect lijn en gevoel te beheersen in zijn eigen werk; nog meer inspanning wordt vereist om de harmonie met andere gebouwen niet te verstoren, wat hier in feite bekomen werd.

Typisch voorbeeld van landelijke vlaamse woning: Architect P. Pauwels. Lijn, trant, afmetingen en keuze van materialen en kleuren geven het geheel een landelijk uitzicht en spreken éénzelfde taal. Dergelijke huisjes zijn de charme van ons platte land en geven het karakter weer van zijn bewoners.

[p. 32]

Naaststaande photo biedt ons uitwendig gezien werkelijk iets nieuws. Het is een verwezenlijking van de Architecten Pauwels en Hocepied in collaboratie. Enkelen zullen het neoclassiek noemen, anderen wellicht conservatief; nog anderen, die meer up to date oordelen, zullen het wellicht ‘typisch amerikaans’ dopen. Hoe echter zullen wij het noemen? Een woordje volstaat ons: iets ‘fijns’. Wij noemen het fijn omdat de kleurenschakering, het spel van licht en schaduw, de verhouding van het volle tot het ledige, en tevens het spel der massa's zo mooi samen gaan dat het een voltooide symphonie blijkt te zijn. Alhoewel fronton, kroonlijst en zuilen bij de ingang sterk de traditie getrouw blijven, bemerken wij dat het terras met zijn lage deuren die de functie vervullen van vensters, alsmede het venster in de zijgevel dat de trapzaal te kennen geeft, en de bepleistering van de muren werkelijk hedendaags mogen genoemd worden.

Détailzicht op ingang. Merk wel de eenvoud der indeling bij de ingangsdeur, die bekroond is met een fronton, en tevens de keurigheid der steensnede bij de omlijsting.

Zijzicht met achtergevel van bovenvernoemde villa. Architecten P. Pauwels en Hocepied.

Dit was nu een vluchtig vertoon van enkele prestaties uit het Zuiden van onze provincie. Wij menen dat bij onze woningenbouw het aesthetisch peil stijgt en in zekere mate in kunstwaarde toeneemt in verhouding tot de periode tussen de twee wereldoorlogen. Bouwheren, bouwmeesters en ontwerpers dienen in 't oog te houden dat het wonen der mensen ‘ideaal’ moet zijn en het huis werkelijk een magneet, met als kern de woonkamer. Doen zij dit niet, dan komen zij tekort aan hun verheven roeping. Spijtig genoeg, toch stellen wij vast dat vele mensen heden ten dage, al bezitten zij een stijlvol huis met een stemmige haard, als 't ware bezeten zijn om dit kilometers ver te onvluchten.

ARCH. JOS DELIE