West-Vlaanderen. Jaargang 2

[p. 34]

Het ideale wonen

[Het werk van Emiel Veranneman]

Het vertoont vierhoekige zetels rondom een rond tafeltje, op de achtergrond een eenvoudig kastje en een smeedijzeren lampekap. Op de vloer merkt men de sierlijke contourlijn van een met de hand geweven tapijt. Dank zij dit laatste tapijt domineert het ensemble op de donkere bevloering en wanden.

Dit is een geheel dat men zich zeer goedkoop kan aanschaffen, door het feit dat zowel bij zetels als bij tafels, alle stukken doorlopend aaneengeschakeld zijn. Simpel en eenvoudig is het alvast. Primair en nieuw van idee en vorm mag men het insgelijks noemen.

Salonneke in bungalow, E. Veranneman.

Salon in eik van E. Veranneman.

ZOALS iedere kunst kende de architectuur in vervlogen tijden hoogte- en laagtepunten; men kan haar best vergelijken met de natuur, die zich telken jare de winterrust toeëigent en alsdan de basis legt voor de roem van een nieuwe zomeroogst. Met de binnenhuisinrichting is dit ook het geval. Herinner U de prachtige zalen en salons uit de Middeleeuwen en Renaissance. In de jaren daarop volgend kwam het interieur meer op de achtergrond te staan. Tijdens de laatste halve eeuw nochtans onderging dit een sterke evolutie. De techniek kwam op het voorplan en werd de tolk van de uitvindingen en nieuwigheden. Gaat men naar een woonhuis of buitengoed zien, dan spreekt men er van het karakter en de poësie van het uiterlijke geheel maar men verwijst ook naar de charme en de warme atmospheer van het interieur. Om de juiste toon van een interieur te vinden, dient men het te toetsen aan het gevoel en het spiritueel peil van wie het huis zal bewonen; hiermede bedoelen wij geenszins de ‘Social standing’, waarbij de financiële zijde de voornaamste rol speelt.

Niettemin dient gezegd dat weinig tot op heden gedaan werd om het interieur van de eenvoudige ambtenaar aan te passen aan de vereisten van onze tijd. Bij onze noorderburen vinden we quasi bij 60% der bevolking een fraai ensemble in woon en slaapkamers. Gaan wij verder tot Scandinavië, dan stellen we vast dat 80% der eenvoudige burgersklasse boogt op de charme van een gezellige woonkamer. Wij staan

[p. 35]

Eetplaats in eik, E. Veranneman.

nog zo ver niet. De gewone doorsneemens kent momenteel reeds een streving naar het aangename en gerieflijke: maar stijl verlangt hij niet. Derhalve vraagt men moderne interieurs... Dit ‘moderne’ bestaat niet in seriemeubelen, waarvan de cubistische vormen passen bij hun bekleding in placage en zo meer. Door modern verstaat de doorsneemens een nieuwe stijl aangepast aan de huidige manier van leven. In de lijn van deze strekking kunnen wij best het werk rangschikken van Emiel Veranneman, binnenhuisarchitect te Kortrijk.

Wij moeten pogingen als die van E. Veranneman aanmoedigen. Zijn werk is uitstekend, omdat hij van een gezonde basis vertrekt en het banale uit zijn werk verwijderd houdt. Hij verfoeit geen stijl, doch is de mening toegedaan dat daar waar stijl aangewend is, hij het dient te wezen op gans de lijn en op een wijze, die verantwoord is door het geheel. Men moet er onze nationale meubelindustrie op wijzen, dat zij de eerste stap moet zetten om de pogingen van een Emiel Veranneman en anderen op te volgen.

Met goede wil en wat meer goede smaak zal men bereiken wat andere landen reeds in hun bezit hebben; dit ter veredeling van de rationele binnenhuis-decoratie en tot versteviging van het familiaal leven en genot.

ARCHITECT JOS. DELIE

Er is hier geen sprake van placage. Alles is massief en lamelé. Het tafelblad is niet gestoomd maar gedroogd. De stoelen zijn fraai van vorm, en het rugvlak is ten dele overtrokken met biezen. De telloren achter het glas en het beeldhouwwerkje op de kast geven de geest weer van het ensemble. Het voordeel van dit ensemble is dat het niet overladen is en absoluut niet banaal.

De canapé is sierlijk en niet te zwaar van volume. De kronkelende randlijn van het met de hand geweven tapijt zal velen eigenaardig toeschijnen; niettemin mag dit tapijt hier aangewend worden, hoewel het niet ontbloot is van een zekere grilligheid.

Zicht op canapé, E. Veranneman.