Vlaamsche Arbeid. Jaargang 16

[p. 343]

Madonna

GOD is klein in haar armen:

het kind besmeurde zich en ge tilde het uit
het slijk juist toen de schilder voorbijkwam.
het bestraffend met onnoozele woordjes
zat gij op den drempel.
voor den donkeren man hadt gij niets
dan de zon in uw haar
en den aanblik van het kind
spartelend op uw schoot.

Gij -
de moeder van zeven schavuiten,
de vrouw van een gelukszoeker
die uw eer voor een borrel verkoopt
aan den kroegbaas!

God is klein in haar armen:

het venster dat uitziet naar deze wereld
draagt rozen
het kind houdt als een appel
blinkend en rond
de voltooide aarde.

Gij gaat door het duister
en geeft u
gij hebt geen naam.

God is klein in haar armen:

het kind krijt van ongeduld
uw handen verlangen naar ledigheid
de schilder trekt sidderend het aureool
rond uw hoofd.

Roel Houwink.