Vlaamsche Arbeid. Jaargang 13

[p. 399]

Vers

Voor Dr. Jacob.

NOG is het assewoensdag in het hart van mijn land
want na het kakelbont karnaval
de steden onder vreemde vlaggetooi
kwam een grote, wilde schaduwval
ban van duister rond gulden offerbrand.

Er zijn zonen van mijn land die maken bombantie en goede sier
al is er het onrecht neergestreken: grauwe gier
zij dolen
kil is het vuur dat hun kracht verteert
wijl onverholen
hun dienstgebaar met de macht hoereert.

Maar assewoensdag in de kerk van klei
ver van de twijfel en zijn loos gespeel
ver van de schone schijn en zijn lokschalmei
brengt alle vromen saam die beeedigen fideel
de deemoed van hun daad, die tekent hun voorhoofd met een sterk groot kruis.

De machtigen maken met Vlaanderen kortgeding
maar door hun vonnis wordt de minnaar van het recht bevrijd
wijl het kruis zijn vergeethoek tot een wereld van verrukking wijdt
een heilig huis
waar de bidlamp werpt haar onvergankelike sching.

Afvalligen tronen op de mestvaalt van 't gezag
met bonte kentekenen op steek en mouw
maar uit de heuvellanden van onze landouw
treden de zoekers met hun staf naar de wel der wonderen
ontsprongen op deze hoogtijdag
aan het hart van de ware Jacob die weer werd ingehaald.

Victor J. Brunclair.