Vlaamsche Arbeid. Jaargang 10

't Polka-kopje

Nog zie ik, als ik denk aan 't kort ontmoeten,
Hoe 't in een krans rondom je hoofdje hing:
Dat zijden haar, waardoor een siddring gíng
Bij iedre trip-stap van je vlugge voeten.

[p. 74]

 

En éénmaal, door een lichte ruk bewogen,

 

Stoof 't in den wind wijd-uit en schuin omhoog,

 

Dat al die haren in een blonde boog

 

Als draden spinrag om je slapen vlogen.

 

 

 

Maar 't woelig spel was in een wip gedoofd

 

En glee weer stil na plotseling bedaren -

 

Toen hingen al die fijne smeên haren

 

Weer zijïg glanzend om je ronde hoofd.