Vlaamsche Arbeid. Jaargang 6



[pagina 166]
Weerspiegeling o Teedere weerspiegeling van rozige avondlucht In rozig vijverwater. Door 't zwijgen van den wijdschen avond rilt geen blaargerucht Noch snerpt er eendgesnater. En hij die hijgt naar vrede na den koortsigzwoelen dag, Staat roereloos te staren. En ziet ten hemel en in 't water, 'lijk een stille lach Dezelfde wolkjes varen... Stilaan vervloeit de oranjerooz'ge tint in purperblauw Ten hemel en in 't water, En 't blauw vervliet tot geluwgrijs en 't grijs tot donkergrauw Ten hemel en in 't water... En hij, die hijgt naar vrede na den koortsigzwoelen dag, Dien hij met menschen leefde, Voelt bitterheid in 't hart, zijn mond omplooit een droeve lach, 't Is hem alsof hij beefde... Weerspiegeling!... hoe heeft hij naar die zusterziel verzucht, Die hij niet mocht ontwaren... Ach, 't is alleen in 't water en in rozige avondlucht Dat steeds dezelfde wolkjes varen... Joris Eeckhout