Vlaamsche Arbeid. Jaargang 5

[p. 378]

Verloren Vriendschap.

Mijn hart lag voor u open als een blanke lelie.
Uw liefde was mijn streelend zonnelicht.
Uw woord dronk ik als dauw van schoonheidsevangelie
Gelijk een hemel blonk me uw aangezicht.

En 't is voorbij, voorbij! Voor altijd nu verdwenen!
Daar buiten blinkt en straalt de zonneschijn.
Doch niet voor mij! laat mij in 't donker weenen,
Wijl nimmer meer mijn hart voor u mag zijn.

Fr. Christinus Kops O.F.M.