Vlaamsche Arbeid. Jaargang 5

[p. 176]

De Viool in de Nacht

Nu bloeit om mij de wijde heil'ge nacht.
De hemel lijkt wel donkerblauw fluweel.
Een vogel fluit in 't verre tuin-prieel.
De sterren fonklen in hun zilverpracht.

De hooge boomen langs de kloostergracht
Bewegen even in wat windgespeel.
En daar opééns weerklinkt een kunstnaarsveel.
Langs 't donkre water vloeit een diepe klacht.

Is daar een mensch, die veel geleden heeft?
Is daar een hart, door weinigen verstaan?
Hoe wordt mijn hart, zoo diep nu aangedaan!

En in mijn handen ligt mijn hoofd, dat beeft.
En met de zachte klanken bid ik mee:
‘Heer, geef dat eenzaam hart uw vree, uw vree!’

Fr. Chr. Kops O.F.M.