De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 8

[p. 136]

Aquarellen

I
Avondzee

De zee, in droomrig, langzaam wiegend glijen,
drijft naar de kust uit vérblank wolkenland.
Wolkland waast breedend weg, gaat wijduit spreien
zijn luchtig sneeuwwit langs der luchten rand.

Doorzichtig gouden horizonnen wijen
glorende diepten, waar geel bloemlicht brandt, -
tot stille weerglans teeder zich gaat vlijen
op sluimerende zee en lucht en strand.

Is dit de Vrede ná het lichaam-schreien,
als zacht de ziel haar vleuglen openspant?

II
Herfstbosch

De lucht is blauw met teeder pluis van rood.
Roode avondschijn brandt door het gouden woud,
en tooit met vele warme lichtjes 't hout.
Zij hangen doodstil, of zij in den schoot

van 't woud wel wilden blijven, en het groot
Mysterie opluistren, in dichtgebouwd'
boomtempel dra te geven, als 't zijn goud
zal offren het Mysterie van den Dood.

't Woud houdt zijn offer op zijn armen wijd
ten hemel - die al rooder wordt - bereid,
of 't weet hoe uit laat vlammenrood zal stijgen
Stormpriester, die 't Mysterie dienen gaat...

Onder lichthemel, stilst in 't Alom-zwijgen,
het groote woud in kalm berusten staat.