De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 6

Rolandseck

Het nonneneiland slaapt zoo zacht
In d'armen van den Rijn,
En droomt in d'eeuwenlangen nacht
Een droom vol zoete pijn.

Een droom van d'ingevallen kluis,
Die aan den bergrug hangt,
En, als zijn nonnen 't heilig huis,
Haar kluiz'naar weêrverlangt.

Een droom van d'onbezweken trouw,
Die, door een leven heen,
De cel der aangebeden vrouw
Kon aanzien, droef tevreên.

En, of de kluize kon verstaan,
Wat onder wordt gedroomd, -
Ze starroogt langs de waterbaan,
Of Roelant wederkoomt.

En kluis, én celle, wacht om niet
Herleven in haar schoot; -
Maar door de puinen suist een lied
Van ‘sterker dan de dood.’

W-a.

's Hertogenbosch.