De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 2

Muziekschool
Jaarlijksche openbare oefeningen van Juli-Aug. 1889

Leergang van Samenspel, violen; leeraar M. Tillemans.
I^e voordracht.

Flinke uitvoering, schoone gelijke streek, krachtig, degelijk, en waar het zijn moet, veel schakeering. M. Tillemans heeft zijne leerlingen, zooals men zegt, aan den stok hangen.

Leergang van Samenzang; leeraar M. Fontaine.
I^e voordracht.

Voordat wij de uitvoering bespreken, is het niet onbelangrijk nader toe te lichten, waaruit de koorklas aan de muziekschool bestaat. ‘Alles was Odem hat’ - stem of niet - alles wat blaast, strijkt, tokkelt, uitsluitend aan Fingerfertigkeit doet of zich theoretisch bezig houdt, maakt, na 18jarigen leeftijd, deel uit dier klas. Men begrijpt dat anders geen koor te vormen is, maar men begrijpt ook, dat bij een zestal zangers uit de klas van M. Fontaine, het gehalte der overige 40 tot 45 man, niet dan alledaagsch kan zijn. Dit slaat voornamentlijk op de heeren; de juffrouwenafdeeling bestaat grootendeels uit leerlingen der zangklassen. Het gehalte der mannenstemmen, dus in aanmerking genomen, benevens groote rythmische moeilijkheid en hooge ligging van het mannenkoor der Babylonische Gevangenis, maakt eene uitvoering daarvan gevaarlijk. Men bedenke echter dat dit werk, reeds in 1887 getoonzet werd. Toch heeft eenieder zijn best gedaan, waaraan wij gaarne hulde brengen. De Kleine Bronnen voor vrouwenkoor, van Jan Blockx, een van leven tintelend, zangerig toondicht, was goed ingestudeerd, en werd vol schakeering uitgevoerd; met het beroemde koor uit Mendelssohn's Paulus, eindigde de zitting. De heer Fontaine bewees met zijn gemengd koor wonderen te kunnen doen, ook verwekte de uitvoering van dit nummer, door harmonium begeleid, veel toejuiching.

Leergang van Klarinet en Saxophoon; leeraar M. Billet.

M. Emiel Adriaensens (klarinet) deed zijn best zooveel mogelijk, stemming liet veel te wenschen. M. Judocus Clymans (saxophoon) is een degelijk leerling; goede voordracht, veel vingervaardigheid, juiste stemming.

Leergang van Hobo; leeraar M. Bonzon.

M. Karel Rovies leed in het begin wat aan plankenkoorts, hetwelk spoedig beterde. De stemming van zijn instrument liet veel te wenschen, hetgeen naar wij vernemen, dikwijls te zoeken is in de onrust van den speler. De toon stijgt door te sterk blazen. In ieder geval is Rovies een goed muzikant, maar hobo-solo's, gedurende een groot half uur, doen 'nen mensch kiekenvleesch krijgen. Het duo met M. Hullaert, (middelbare afdeeling B) werd glashelder gespeeld, ofschoon de 1^e partij niet altijd genoeg beheerschend was. Alles samen genomen vormt M. Bonzon degelijke muzikanten.

Leergang van Fluit; leeraar M. Anthony.

M. Jacob Paeschuys heeft goeden aanleg. M. Hippoliet Vinck spant ontegenzeggelijk de kroon.

Leergang van Basviool; leeraar M. De Keuster.

Hoewel het niet op het program stond, opende een onderaardsch gedommel, gestommel en gerommel van 3 basviolen, deze zitting. Verbeeldt u, het publiek verwacht een Wiegelied, en wordt op eene soort vulkanische werking vergast. Het effekt was dan ook zeer ten voordeele van de lever; de kunstschilder M. Schaefels kan er van getuigen. M. Hendrik Vranckx speelde daarna het zoo verlangde Wiegelied, tot groote voldoening der toehoorders, terwijl een volgend nummer hetwelk veel vingervaardigheid vereischte, buiten wat ontstemming, goed werd voorgedragen.

Leergang vun Vioolcel; leeraar M. Bessems.

Albrecht Verkerk belooft wat voor de toekomst. Jozef van der Avort weet reeds veel toon aan zijn instrument te ontlokken; het schijnt een degelijk student, wien wij hartelijk geluk wenschen met de behaalde toejuichingen.

Leergang van Viool; klas van M. Bacot.

Emiel Delin en Albr. Schermers roepen wij goeden moed toe; buiten de reeds verkregen zuiverheid van toon, schijnt het dat beiden over veel aanleg beschikken. Één leerling dezer afdeeling, Karel Willems, verdient een afzonderlijk woord. Die jongen belooft kunstenaar te worden; wij vertrouwen ons niet te vergissen in de artistieke begaafdheid en grooten aanleg van Karel Willems. Overdrijven met vibreeren moet hij zich echter ontwennen.

Leergang van Klavier; klas van Mevr. Van Hool.

Hiervan wordt alle goeds gezegd, wij hadden echter niet het genoegen deze uitvoering bij te wonen, evenmin als de klas van M. Bossaers.

Alleen hoorden wij M. Juliaan Neufcour, een zeer klein mannetje, met zeer groote begaafdheid, veel techniek en goede voordracht. Men heeft groote verwachtingen van dezen leerling.

Leergang van klavier; klas van Mej. Engeringh.

Waaronder te noemen zijn: Mej. Joanna Eeckels en Josepha Aerts. Deze laatste heeft veel persoonlijk gevoel en voordracht, en beschikt over lenige polsjes.

Klas van Mej. Laenen.

Mathilda Hebbel alleen te noemen; de andere leerlingen

[p. 148]

staan volgens ons eerder op lageren dan op gelijken trap, met de zooeven besprokene afdeeling.

Mej. Josepha Ryssens, Albertina Sabbe, Clara Jacobs, Bertha Thiele, speelden een uitgebreid program. De drie laatstgenoemden, waaronder Clara Jacobs bijzonder, zijn zeer goed geschoold. Wij mogen echter zoo gaarne wat persoonlijks ontdekken - wat gevoel, wat hart, zooals bij Mej. Aerts zooeven genoemd. Mej. Thiele alleen toonde ons daar iets van, hetgeen ons later bij uitvoering van den leergang van harp, volkomen bewezen werd. Wat geeft veel vingervlugheid alleen? Er is niets technischer ontwikkeld, maar ook niets kouder dan eene speeldoos.

Inhuldiging van M. Jozef Callaerts, bij de een of andere feestelijke gelegenheid. Een dergelijken indruk moet een vreemdeling, zonder den titel van het program te hebben gelezen, zeker ontvangen hebben. Wij wisten echter dat het nieuw orgel der muziekschool moest ingewijd worden, en schonken al onze aandacht aan den schoonen klank van het speeltuig en aan het talentvolle spel van den inhuldiger. Behoudens uitvoering van 7 orgelstukken, waaronder 3 van den orgelist, zong het vrouwenkoor der muziekschool een zesstemmig choraalgezang: Dank der verlosten. Eindelijk na afloop hiervan, ondanks uitstekende voordracht onder leiding van M. Fontaine, dankten er velen van den Dank der verlosten, verlost te zijn, zong het gemengd koor: Vaarwel mijn broeder, te recht beroemd madrigaal, xvi^e eeuw, en het reeds besproken koor uit de Paulus van Mendelssohn. Een prachtige bloemtuil en aanspraak aan den heer Jozef Callaerts, sloot de feestelijkheid.

Leergang van Orgel; leeraar M. Callaerts.

M. Willem Kersmaekers onderscheidt zich bijzonder.

MM. Antoon Tierolf, Emiel Strybol en Karel Bulens voerden een program uit, dat ons belangrijker toescheen dan het program der voleindende afdeeling (voordracht van Zaterdag 3 Augustus) waarop wij later terug komen.

Tierolf en Bulens vooral, spelen een kernachtige pedaal; de door hen uitgevoerde stukken gaven ook ruimschoots gelegenheid daartoe. Van harte wenschen wij de leerlingen dezer klas geluk met hunnen leeraar; de heer Callaerts is een ernstig onderwijzer die niet tegen moeite opziet om zijne leerlingen, zoo mogelijk, degelijk te vormen.

Leergang van Zang; leerares Mevr. De Give Ledelier.

Het gold hier eene hoogere afdeeling van een der voornaamste takken van onderwijs, dus de verwachting was vrij groot. Aan deze verwachting werd, vlakaf, niet beantwoord. Wel zong men een uitgebreid program, doch op houding, uitspraak en voordracht was veel aan te merken. Mej. Carolina De Keersemacker alleen schijnt persoonlijkheid in haren zang te leggen; voor verdere afzonderlijke beoordeeling verontschuldige men ons; eenieder gaf wat er onder deze omstandigheden gegeven kon worden.

Leergang van Klavier; leeraar M. Bosiers.

Ook hier was de verwachting groot, en, laat ons het spoedig zeggen, de uitslag zeer bevredigend. Tot veler teleurstelling kon juffr. Stuyck, wegens ongesteldheid, niet medewerken. Blijven te beoordeelen: Juffr. Helena Thiele en Celesta Verbeeck. Beiden hebben veel techniek, en lenige polsen, hoewel juffr. Verbeeck niet geheel vrij is van den arm. Juffr. Thiele speelde hare solonummers zeer zedig, misschien al te zedig hier en daar, - de andere juffrouw legt meer krachtdadigheid en gevoel aan den dag, hetwelk echter in begeleidende partijen, niet te zeer op den voorgrond mag treden. Juffr. Thiele bleef beter ondergeschikt als begeleidster. Laatstgenoemde nu weer, overdrijft volgens ons inzicht in hare voordracht; dat te plotselinge versnellen en inhouden is wansmaak, en zondigt tegen het maatgevoel, terwijl de notenwaarde geheel over het hoofd wordt gezien; dan liever de voordracht van juffr. Verbeeck, die dan ook het leeuwenaandeel in de toejuichingen verkreeg. Onze hartelijke gelukwenschen aan beide leerlingen en aan den leeraar den heer Bosiers; zijne klas belooft veel.

(Wordt voortgezet).