De Vlaamsche School. Jaargang 32

Versierde oude bouwstijl^(*).

De hier voorkomende afbeelding danken wij den heer Arnold Schaepkens, wiens broeder Alexander haar destijds beschreef in eene verhandeling, medegedeeld aan de Belgische Academie van Oudheidkunde. Zij vertoont het kapiteel van een der pilaren in het choor der merkwaardige en aloude Onze-Lieve-Vrouwekerk van de stad Maastricht. Het afgebeelde kapiteel verdient met meer dan gewone aandacht te worden bezichtigd, want het is waarlijk geen alledaagsch voorwerp. Sedert het werd gemaakt, zijn zoowat 8 eeuwen, zegge achthonderd jaren, verloopen. Het dagteekent van de elfde eeuw. Het choor van de Maastrichter Onze-Lieve-Vrouwekerk geniet eene Europeesche faam, als puikwerk van fraaie bouwkunst. Het bevat twee boven elkander geplaatste ronde zuilengangen, wier pilaren versierd zijn met rijk gebeeldhouwde kapiteelen. De onderwerpen, door den beeldhouwer behandeld, zijn meestal getrokken uit de schriftuur. Voor het kapiteel, waarvan wij de nabeelding afdrukken, is dit evenwel anders. Het geeft ons eene vrome toewijding te aanschouwen Volgens de beschrijving van den heer Alexander Schaepkens, zien wij op het kapiteel den bouwmeester van het choor der Onze-Lieve-Vrouwekerk van Maastricht voorgesteld, terwijl hij zijn werk, wellicht op den stond der voltooiing, aan Maria opdraagt. Hij doet dit zinnebeeldiger wijze, door de aanbieding van het kapiteel van een der pilaren van het choor. Het werkstuk wordt door Maria met beide handen aangenomen. Het kapiteel, waarop deze voorstelling is aangebracht, voert naast den naam van Maria, eenen naam

(*) Zie de Vlaamsche School, 1884, blz. 57 en 137.

[p. 193]

als Heimo gespeld. De heer Alexander Schaepkens vermoedt ervan, dat het de naam is van den kunstenaar die de Maastrichtsche Onze-Lieve-Vrouwekerk of ten minste derzelver choor heeft gebouwd.