Sterfgevallen.
Frederik-Emiel Simon, de uitvinder van den kleurensteendruk (chromo-lithographie), is volgens een bericht van 6 Juli, te Straatsburg overleden, 81 jaren oud.
Desiderius Vervoort, advocaat, oud vertegenwoordiger van Antwerpen en voorzitter van de wetgevende kamer, lid der koninklijke academie van Antwerpen, voorzitter van den Cercle artistique, te Brussel, en liefhebber kunstschilder, is den 9n Juli te Boitsfort overleden, 76 jaren oud.
Jacob Karsman, te Antwerpen geboren den 22n Januari 1828, is den 20n Juni, door eigen toedoen, in zijne woning te Berchem overleden. Hij was een oude strijder voor de Vlaamsche zaak, een vriend van Th. en Jan Van Ryswyck, Leonard de Cuyper, K. Nys en andere tijdgenooten dezer mannen. In onderscheidene omstandigheden toonde Kobe Karsman, met eenen moed der zake waardig, dat hij van wijken noch toegeven wist, waar Vlaamsche belangen op het spel stonden, onder andere in een door hem gevoerd en van de bedoelde zijde gedenkwaardig rechtsgeding, bij hetwelk Julius Vuylsteke hem als advocaat ter zijde stond voor het hof van beroep te Brussel. Jacob Karsman bezat een meer dan gewonen dichterlijken aanleg, maar opleiding, grondige voorbereidende studie, taalkundige vorming en ontwikkeling waren hem vreemd en wij meenen niet dat hij zich ooit eenigermate hebbe beïeverd, om althans tot zekere hoogte in dit gemis te voorzien of zijne verbeeldingskracht te louteren. Hij had een groot gemak van schrijven en heeft dit dan ook veel gedaan. Onder andere gaf hij te Antwerpen in het licht: De H. Katrina van Zweden, 1843; Dichtruiker en Sebastiaen van Portugaal, 1844; Zangloover en Rijmtuil, 1854; Lierblaedjes, 1855; Luitgalmen, 1856; Harpklanken, 1857; Aen het volk, 1858, enz. In 1875-76 gaf hij het grootste gedeelte zijner schriften verzameld uit in 5 deeltjes (waarvan het laatste twee tooneelstukjes bevat), onder den titel van: Nieuwe uitgave der volledige werken van Jakob Karsman. Eindelijk in 1884 kwam bij B.J. Mees & c°, te Antwerpen, een pracht-kwartijn van de pers, met ruim 470 goed gevulde en meestal in twee kolommen bedrukte bladzijden, deels oude en deels nieuwe Gedichten van Jacob
Karsman. Het is te bejammeren, dat de gaven en de werkkracht, die in Karsman scholen, niet naar den eisch en de regels der kunst tot rijpheid werden gebracht en bruikbaar gemaakt in den dienst van het goede, het ware en het schoone. De overleden schrijver is ter aarde besteld op de begraafplaats van het Kiel.
Jan Hendrik de Bolle, den 21n Maart 1821 te Meerbeek geboren en den 26n Juli overleden in het nonnenklooster te Evere, was een hooggeleerd priester. Hij verbleef gedurende een 12-tal jaren in Amerika en schreef een gewaardeerd stichtelijk werk in de Engelsche taal. Er is ook in de Latijnsche taal een werk van hem gedrukt. Paus Pius IX droeg hem de waardigheid van kamerling op. De deugden en verdiensten van den overledene werden slechts geëvenaard door zijne echt christelijke nederigheid.
Frans Liszt is den 31n Juli overleden te Bayreuth. Hij was den 22n October 1811 te Reiding, in Hongarië, geboren. Hij was de grootste pianist die ooit heeft geleefd. Toen hij nauwelijks 9 jaar oud was, muntte hij reeds uit door zijn voortreffelijk spel. Nadat hij, door toedoen van de graven Amadé en Szapary, een tijdlang te Weenen verder bekwaamd was door de uitstekende muziekkunstenaars Czerny en Salieri, liet hij zich te Parijs en Londen hooren en verwierf er de welverdiende faam, een wezenlijk muzikaal wonderkind te wezen. Op veertienjarigen leeftijd schreef hij een zangspel, Don Sancho, in 1825 te Parijs vertoond, doch met weinig bijval. De jaren 1833, 1834 en 1835 bracht hij te Geneve door met uitsluitend en zonder op treden in het publiek, pianos te bespelen, als studieoefening. Hij kwam vervolgens weer uitvoeringen houden te Parijs, toog in 1837 naar Italië en bereisde van 1840 tot 1848 de meeste landen van Europa, overal het publiek in verrukking brengende door zijn weergaloos pianospel. In 1848 benoemde hem de hertog van Weimar tot zijn hofkapelmeester, eene betrekking die hij ieverig waarnam gedurende een 10-tal jaren. In 1859 (men zegt, omdat zijn voorgenomen huwelijk met eene prinses van Wittgenstein mislukt was), reisde hij naar Rome en omhelsde er den geestelijken stand; van sommige zijden evenwel, wordt beweerd, dat hij nooit tot de geestelijke waardigheid zou zijn toegelaten. Hoe of dit zij, het is zeker, dat hij te Rome den titel van abt bekwam en dat hij sedert dien denzelve altoos heeft gedragen, zonder dat bij onze wete, de kerkelijke overheid het heeft afgekeurd. Als toonzetter heeft hij een aantal verdienstelijke werken geleverd, onder andere Tasso, Prometheus, Orpheus, Ste-Elisabeth (deze 4 stukken, het laatste gedeeltelijk, werden in 1885 ten gehoore gebracht in de feestzaal der Antwerpsche
wereldtentoonstelling), Die Hunnenschlacht, Faust, Die Ideale, enz., benevens zeer vele klavier- en orkeststukken, meesterlijke kerkelijke muziekstukken (zijn treffend Requiem werd in 1881 te Antwerpen uitgevoerd, ten aanhoore van den meester, op het naar hem genoemde festival, waarvan is gewaagd in onzen jaargang 1881, blz. 95), enz. Voor vele zijner toonzettingen, heeft Liszt ruimschoots geschept uit de rijke bron der oud-Hongaarsche muziek en daardoor hoogst eigenaardige werken voortgebracht. Liszt is ook opgetreden als schrijver, namelijk met verhandelingen over de muziek van Wagner en andere groote meesters. Sedert 1875 was hij bestuurder van de muziekacademie te Pest. Hongarië heeft zich voor hem een dankbaar vaderland betoond. Hij is voorloopig te Bayreuth begraven.
Aug.-Nicol.-Max Royer (de Behr), oud volksvertegenwoordiger voor Namen en als staathuishoudkundige zeer gunstig gekend, is te Antwerpen overleden, den 4n Augustus. Hij was te Namen geboren in 1824.
Victor Oudart, tusschen 5 en 6 Augustus te Schaarbeek overleden, was den 2n Februari 1815 te Brussel geboren. Als hoofdopziener der inrichtingen van weldadigheid en voor krankzinnigen, heeft hij aan het land gewaardeerde diensten bewezen. Hij heeft veel gedaan voor de verbetering der behandeling van krankzinnigen. Aan zijn toedoen is het te danken, dat onlangs te Lierneux, in de provincie Luik, eene kolonie voor krankzinnigen is gesticht, naar den trant van die van Gheel.