De Vlaamsche School. Jaargang 32

Nachtegaal.

Nachtegaal, ge moet niet vluchten,
Als gij stil mij naadren ziet;
O, gij hebt geen leed te duchten,
Luistren wil ik naar uw lied.
Gij, die van de vogels allen
De uitverkoren zanger zijt,
Laat uw gorgeltonen schallen,
Dat het klinke wijd en zijd.

Nachtegaal, wel vele malen
Wil ik ook mijn vreugd en smart
In het zoete lied vertalen,
Naar den maatslag van mijn hart;
Maar, eilaas, ook menigwerven
Schiet mij de adem veel te kort,
Voel ik 't zangvermogen sterven
Eer het lied is uitgestort!

Nachtegaal, leer gij mij klanken,
Lief, eenvoudig, wonderzoet,
Die, als reine zielespranken
Rijzen uit het vol gemoed!
Leer mij in het Eden dringen
Van gevoel en poëzij,
Dat ik ook eens moge zingen
Tooverachtig schoon als gij!

Leonard Buyst.

Brussel, 1886.