De Vlaamsche School. Jaargang 30

[p. 68]

Boekaanbeveling.
Voor onze kleinen!
Een bundeltje fabeltjes door L. Leefson.

Wij vestigen de aandacht onzer lezers op het nette boekje van een zestigtal bladzijden, hetwelk onder bovenstaanden titel in het licht is gezonden door den wakkeren uitgever en boekhandelaar, den heer De Seyn-Verhougstraete, te Rousselare. De keuze, hier in een klein bestek aangeboden, is inderdaad zeldzaam rijk te noemen. Het bundeltje bevat niet minder dan 51 verschillende dichtstukjes, die meest alle hun onderwerp aan de dierenwereld, natuurlijk bij toepassing op de menschelijke samenleving, ontleenen. De schrijver verstaat zich op de kunst van in een lossen, gemakkelijken toon te dichten. Wij gelooven dat zijn werk in den smaak vallen zal van de jonge lezers, voor welke het in 't bijzonder is bestemd. En te oordeelen naar het genoegen dat wij vonden in de lezing van de ettelijke stukjes uit het boekje, waarmede wij al dadelijk na de ontvangst kennis hebben gemaakt, zullen de fabeltjes ook ouderen van dagen welkom wezen.

Om onze lezers aan te zetten zich van het goedkoope werkje een of meer exemplaren voor zich zelven of hunne kinderen aan te schaffen, laten wij er hier twee stukjes uit volgen:

Het schaap, dat zijnen stal verlaat.

Een schaap verliet zijn warmen stal
En hupte naar het land.
Het was verheugd bevrijd te zijn
Van hond en herdersband.
Het dronk er vroolijk aan een bron
En weidde in 't vette gras;
Maar toen het zich verzadigd had,
Verveelde 't zich zoo ras;
Toen koos 't gezelschap bij een stier;
Maar, ach! het ruw en hoornig dier
Begon te stooten en te plagen!
‘Mijn makker,’ zuchtte 't arme schaap,
‘Heeft drommels booze vlagen!’
En vreezend hinkte 't naar een hok,
Waar het al blatend binnen trok;
Maar, ach! er woonde een stinkend zwijn,
Met wien het niet kon samen zijn!
Toen spoedde 't zich naar zijnen stal,
En daar was 't nog het best van al!

Oost, West,

Thuis best.

Het konijn en zijne vrienden.

‘Goddank!’ zoo jubelde een konijn,
‘Voortaan zal ik beveiligd zijn;
Want eene zeer te duchten macht
Komt mij beschermen voor de jacht:
Haar bijstand zij met vreugd aanvaard!’
Daar kwamen inderdaad een paard,
Een geit, een bok, een fiksche stier
En menig ander grazend dier,
En allen wilden voor 't konijn,
Op dezes erf, de lijfwacht zijn.
Inmiddels - 't zij hier nauw gemeld -
At ieder gretig op het veld,
Zoodat van klaver, thijm en gras
Het land dra kaal geschoren was.
Toen keerde gansch de lijfwacht vlug
Het thans verarmd konijn den rug.

Rond rijkdom - vrinden,

Rond armoê - blinden!

Het mindere wordt bereikt door het meerdere te pogen.
Charles Boissevain.