De Vlaamsche School. Jaargang 30

Versierde oude bouwstijl. Zegels der 13^e eeuw.

Als aansluiting van de bijdrage die wij lieten opnemen in den vorigen jaargang van dit tijdschrift, blz. 69, geven wij hier de afbeelding van een zegel der Onze-Lieve-Vrouwekerk van Maastricht, uit den jare 1225, geteekend naar een fraai afdruksel in groen was, voorstellende O.-L.-Vrouw, zittende, bekroond met een hoofdsieraad, waarin eene lelie prijkt, terwijl zij in de rechterhand eene lelie en in de linker een open boek houdt met de naamletters: MT. XPI. (Mater Christi).

Verder het oudste zegel van een ivoren stempel der Sint-Servatiuskerk, in dezelfde stad; ter loops nemen wij de vrijheid te dezer gelegenheid aan te stippen, dat hiervan eene omstandige beschrijving voorkomt in het werk, getiteld Trésor



de l'art ancien, versierd met 30 platen, van A. Schaepkens, terzelfder tijd als van het gebruik van ovale, puntvormige zegels. Zooals het opschrift op het tweede hier voorkomend zegel te

[p. 58]

kennen geeft, is de daarop afgebeelde persoon de heilige Servatius, bisschop van Tongeren en Maastricht; het diende in 1229 als bisschopszegel. Voormelden heilige ter eere werden nu geheel onlangs te Maastricht groote kerkelijke feesten gevierd; aangaande S^t.-Servatius werd in eene vorige aflevering, blz. 42, gemeld, dat er sprake was, hem in Maastricht een gedenkteeken te stichten, bestaande uit eene fontein, versierd met des bisschops beeld. Volgens latere berichten evenwel, schijnt dit plan niet te zullen doorgaan. Om tot ons zegel terug te komen, zij opgemerkt, dat de zittende houding van den kerkvoogd aan de gewoonte herinnert, die oudtijds bij de opperhoofden der christelijke gemeenten bestond, namelijk van plaats te nemen achter in de kerk, bij het tabernakel, en vandaar uit de geloovigen gade te slaan, gedurende de godsdienstoefeningen. De op het zegel afgebeelde bisschop is voorgesteld, den herderlijken staf in de rechter-, het evangelieboek in de linkerhand. Den beeldsnijder of schilder die, in gegeven omstandigheden, eene afbeelding, zooals men hier aantreft, zou hebben te benuttigen, mag de bijzonderheid niet ontgaan, daar zij kenmerkend is voor het tijdstip, dat de vorm, het fatsoen, de snede van des bisschops kazuifel spits of puntig toeloopend is.