Godsdienstige voorwerpen.
In Rusland is het maken van godsdienstige voorwerpen eene broodwinning voor vele duizende menschen. Men vindt dan ook weinige landen, waar het gebruik van geschilderde en geboetseerde heiligenbeeldjes onder allerlei vormen zoozeer bij het volk doorgedrongen is, als daar. Er zijn Russische dorpen die om zoo te zeggen geene andere bronnen van bestaan bezitten dan het vervaardigen van godsdienstige voorwerpen haar oplevert. Men treft daar huisgezinnen aan, wier mannelijke en vrouwelijke leden, van ouders tot kinderen, al sedert eeuwen den kost verdienen met het maken van groote en kleine kruisbeelden, Lieve-Vrouwe- en heiligenbeeldjes, naar modellen die door de kerkelijke overheid gekeurd en vastgesteld zijn. Ieder lid van het gezin heeft zijne taak. Zoo treft men er beeldsnijders aan, die nooit andere beeldjes gemaakt hebben dan Lieve-Vrouwtjes. Weer andere munten alleen in de vervaardiging van Christusbeelden uit enz. Eigenaardig zijn de Russische dusgenaamde beeldekens van papier. Deze prentjes, waarvoor gewoonlijk vrouwen en niet zelden kinderen de patronen knippen, worden met de hand geschilderd. Een van de vervaardigers schildert de zichtbare vleeschdeelen op de prentjes, een ander de oogen, een derde het haar, een vierde de kleeding enz. Sommigen doen hun leven lang niets dan de zilveren of gouden stralenkransen knippen waarmede de hoofden der heiligenfiguurtjes op de prentjes of zoogenaamde beeldekens omgeven zijn. De beeldjes in hout, leem of steen zijn niet zelden rijk versierd met paarlen en diamanten. Bij de Russen van alle standen bestaat de gewoonte, om schier ieder vertrek van hunne woning met talrijke godsdienstige beeldjes of prentjes te versieren.
Auteursrechtvrij