De Vlaamsche School. Jaargang 26

Tentoonstelling van schoone kunsten te Gent.

15 Augustus werd zij in het Casino geopend, ten aanwezen wan den heer Rolin-Jaequemijns, minister van binnenlandsche zaken. Zij is de belangrijkste welke tot nu toe in Gent werd gehouden. Er zijn 1328 stukken, waartusschen niet minder dan 400 Fransche. De middelen van vergelijking zullen onzen kunstenaars dus niet ontbreken. Ook als dusdanig geven wij hier eene plaat naar de groote en merkwaardige schilderij van Ulysse Butin, getiteld: Ex-Voto (in de eerste uitgaaf van den catalogus is zij overgeslagen) De gravuur ontslaat ons van alle verdere beschrijving van het fraaie stuk. Toen de woedende zee hen dreigde te verzwelgen, beloofden de arme zeelieden, als zij er het leven afbrachten, aan Onze-Lieve-Vrouw, tot wie zij baden in hunnen nood, het offer op te dragen, dat zij thans, getrouw aan hunne plechtige belofte, naar de kerk brengen. De samenstelling is zoo goed opgevat als keurig uitgewerkt; de personen zijn naar welgekozene modellen geschilderd; aan ieder hunner is iets karaktermatigs waar te nemen, dat de aandacht verdient en hem eigenaardig stempelt. Daarbij - en deze verdiensteis niet gering - spreekt uit het gansche tafereel een gemoedelijke ernst, een ernstige eenvoud, die aandoenlijk op den toeschouwer werkt.

Van W.A. Bouguereau is eene uitmuntend gepenseelde Geeseling van Christus voorgesteld.

J. Bastien Lepage zond zijne Joanna d' Arc, van de laatste Parijzer tentoonstelling. De met roem bekende schilderij is inderdaad zeer schoon. Dezelfde kunstenaar zond een zeer goed portret van den heer Andrieux.

L. Bonnat, te Parijs, heeft eene treffende voorstelling van Job geleverd. Mag het stuk als dusdanig niet aanlokkend worden genoemd, aangrijpend is het zooveel te meer. Men aanschouwt den ongelukkigen man uit het oude testament in al zijne ellende. Zijn lijden, en de gevoelens waarmede hij daarover is vervuld, spiegelen zich af op zijn gelaat met eene schier ongeëvenaarde kracht.

J. Haquettes' Reizende muzikanten en Vischverkoopster vormen twee welgeslaagde tafereelen, van wier puikgeschilderde figuren men al dadelijk den indruk ontvangt dat zij naar het leven afgemaaid zijn. De schilder deed daarbij eene gelukkige keus.

J.A. Heyermans' Gebed gedurende het onweder en Slecht voorbeeld bevelen wij den bezoekers der tentoonstelling aan als twee aangename en goed bewerkte schilderijen.

E. Richter, uit Parijs, bekleedt in de pronkzaal eene eereplaats met twee meesterlijke schilderijen. Voor eene, van zeer groote afmetingen, getiteld: Frank doet zijn masker af, leverde eene dichting van A. de Musset hem het onderwerp; de andere is getiteld: De Algerijnsche spiegel.

Carolus Duran heeft twee portretten ingezonden; een daarvan, opgegeven als dit van Louis B., is een keurig voltooid en meesterlijk gewrocht; het ander, meer in het ruwe geschilderd, is dat van den heer F. Van der Haeghen; naarmen verhaalt, had de schilder gewed, dat hij dit portret in één uur tijds zou maken en kwam hij er in 46 minuten mede klaar.

J. Goupil helpt den roem der Fransche schilderschool op waardige wijze handhaven, inzonderheid met zijne uitstekende geschiedkundige schildering, getiteld: De laatste dag der gevangenschap van Mevrouw Roland. De andere door hem tentoongestelde schilderij voert voor titel: Eene uit vroeger tijd.

J. Anthony's Bruidsstoet, is een goed uitgevallen stuk. dat echter verre overtroffen wordt door zijn groot geschiedkundig tafereel, welk de catalogus als volgt beschrijft: Maria van Burgondië, vergezeld van Brugsche vrouwen, gaat ter bedevaart

[p. 171]

Tentoonstelling van schoone kunsten te Parijs en te Gent, 1880.
Ex-Voto, tafereel van Ulysse Butin.

[p. 172]

naar O.-L.-Vrouw van Dadizeele, terwijl haar echtgenoot Maximiliaan, aan het hoofd der Vlamingen, den Franschen slag levert te Guinegate. Wij wenschen den schilder geluk met deze welgeslaagde proeve van historieschildering die als dusdanig de meeste waardeering verdient en daarbij met veel talent bewerkt en aangenaam van kleur is. Wij vermeenen evenwel de opmerking niet te mogen terughouden, dat de voorgestelde personen te veel op elkander gelijken. Naar de wezenstrekken te oordeelen, zou men haast geneigd wezen om te denken dat men personen van eene zelfde familie vóór zich heeft.

E. Smits zond eene fraaie zinnebeeldige schilderij getiteld: België brengt aan de geschiedenis het verhaal van 50 jaren vrede en welvaart. Zijn Op bezoek is minder gelukkig.

G. Van Aise is een werker die er komen zal. Hij zond twee goede schilderijen voorstellende: Eene moeder, de goddelijke bescherming inroepende voor haren zoon, en Christus in het graf.

J. Van Beers stelt twee zijn jongen roem waardige stukken ten toon, getiteld: Fiorella en Cora.

P. Verhaert, buiten een fraai portret zijner moeder, heeft eene schilderij tentoongesteld die buiten kijf tot de aangenaamste en zoomede tot de verdienstvolste stukken der pronkzaal mag gerekend worden; zij is getiteld De keldermeesters en vertoont ons wijnstekers die in eenen kelder doende zijn zoo en gelijk het hun ambacht medebrengt. De lustige breugels zijn beeldig geschilderd en alles vertoont zich in een goed licht. Als de commissie het stuk aankocht voor de verloting, zou zij eene gelukkige keuze doen. De schilder heeft er ook eene sterkwaterplaat naar vervaardigd die uitmuntend wel gelukt is.

E. Claus deed met zijn Tooneel uit het hedendaagsch leven eene greep in het volksleven der groote steden; gehavende kinderen staan bij de kelderkeuken van een groot huis, wier openstaande venster vrijen uitweg geeft aan den lekkeren geur van braadpannen en kookpotten; de arme snuiters doen zich te goed aan den geur! Zooals men ziet steekt er gedachte in het werk van den heer Claus, dat zorgvuldig en verdienstelijk uitgevoerd is en waaraan groote moeielijkheden waren verbonden, die de bekwame schilder niet geheel te boven gekomen is, namelijk in wat betreft de houding en gebaren zijner figuren, waaraan wel wat losheid en ongedwongenheid ontbreekt. Eene tweede schilderij van Claus geeft ons geheel naar de natuur en in eene aangename omgeving eenen houtzager te zien, onder den titel: Een toekomende kunstenaar. Buitendien stelt hij twee fraaie waterverfschilderingen ten toon: In de kroeg en Jonge neger.

Van C. Cap bezit de tentoonstelling twee stukken: Verboden jacht (uit de laatste Antwerpsche tentoonstelling en toebehoorende aan mev. J. Gossen van Antwerpen) en Vaderlandsliefde, voor welke laatste schilderij België's 50-jarig jubileum het onderwerp aangaf, even als voor eene van grooteren omvang die op de geschiedkundige tentoonstelling te Brussel veel ophef maakt.

E. Carpentier, uit Cuerne, thans in Parijs: Eene stortvlaag en Zomer, twee nette schilderijen.

Th. Ceriez' Bloemenmarkt ten tijde van Lodewijk XVI en De koks behooren tot de zeer goede schilderijen van de pronkzaal.

Th. Cleynhens' Markt in de xvi^e eeuw schijnt ons verbeteringen te hebben ondergaan sedert zij in Antwerpen tentoongesteld was (1879, blz. 119).

J. Correns' Roosje uit de dalen, ofschoon conventioneel van kleur, vormt over het geheel een bevallig tafereel.

Van Fr. Crabeels laten Bij zomerdag en De koewachtster te wenschen.

E. Farasijn verdient eene hoogst loffelijke vermelding om zijn fraai schilderijtje, getiteld: Een schuldige. Zijne Tien bladzijden ui den Telemachus (zie onze blz. 36-37) genieten ook hier den meesten bijval.

J.A. Neuhuys' Minette's deel is een zeer lief geschilderd en aangenaam kabinetstukje.

J. Platteel maalde op zeer levendige wijze de bonte drukte die in Zeeland Op de jaarmarkt heerscht.

G. Portielje's Slecht voorteeken is een door opvatting en uitvoering verdienstelijk te noemen stuk, waarmede de schilder zich eene goede plaats in de genreschildering verwerft. Hij hoede zich voor modezucht en gemaaktheid, waaraan in dit vak maar al te veel geofferd wordt om verkoopswil.

F. Verhas stelde een zeer schoon portret en eene goed geschilderde Eva ten toon.

J. Verhas: Het middagslaapje, een door natuurlijken eenvoud en door zorgvuldige behandeling zich kenmerkend stuk; voorts zijne Madelieven, van de laatste driejarige tentoonstelling te Brussel.

J. Israels is een der zeldzame Hollandsche schilders die aan deze tentoonstelling deelnemen. Zijn Gebed voor het eten (een visschersgezin aan tafel) is eene uitmuntende schilderij, welke wij vermeenen vroeger nog te hebben gezien. Volgens den catalogus hoort zij toe aan den heer Forbes, te Londen.

A. Morot, van Parijs, zond zijn Goede Samaritaan (de gekwetste is op den ezel van den liefdadigen man gezeten, welke laatste nevens het lastdier gaat en den gekwetste steunt). Er is aan de voorstelling eigenlijk niets nieuws en zulks kan wel geene verwondering wekken, daar het een onderwerp betreft waaraan sedert eeuwen ontelbare beeldende kunstenaars in alle landen der christenheid hunne krachten beproefd hebben. De teekening is zuiver en vast, de schildering munt uit door waarheid en levendigheid van toon, terwijl de kleur zich kenmerkt door gezonde kracht. Het gerucht wil dat er sprake zou zijn voor het museum van Gent dit stuk aan te koopen, welk, zooals wij op blz. 122 hebben gemeld, op de laatste Parijzer tentoonstelling het groote eeremetaal bekwam, en dat ook op de Gentsche tentoonstelling met goud bekroond is.

(Wordt voortgezet.)