De Vlaamsche School. Jaargang 25
(1879)– [tijdschrift] Vlaamsche School, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 73]
| |
Gilbert's Zwanenzang.Ga naar voetnoot(*)
Mijn ziel heb ik den God der onschuld thans geopend!
Hij zag mijn innig boetgetraan.
Hij heelt mijn wroegend hart, en geeft mij zielekrachten:
Als kind neemt Hij den lijder aan.
Mijn vijand spot en lacht, en knarst in zijne woede:
‘Hij sterve! en ook zijn roem met hem!’
Maar God sprak tot mijn hart: ‘Blijf hopen, want hunne afgunst
Wordt eens uw steun!’ Zoo klonk Zijn stem.
Zij leenden haat en wraak aan uwe beste vrienden;
En de eenvoud wierd nog eens misleid.
Wie met uw brood zich voedt, zal zelfs uw beeld verkoopen,
Besmet door zijn boosaardigheid.
Doch God hoort uw gezucht; want uw berouwvol harte,
Gelouterd door geleden pijn,
Komt tot dien God terug, die 't wil den mensch vergeven,
In tegenspoed zóó zwak te zijn.
Ik zal voor u het recht, het medelijden wekken
Der toekomst die, onomgekocht,
Hen zelven dwingen zal uw roem nog op te luisteren,
Hoe men dien ook te dompen zocht.
Geloofd, gezegend, Heer! Gij die, in uwe goedheid,
Mij de onschuld met haar' hoogmoed bracht!
Geloofd! Gij die de rust verspreekt aan mijn gebeente,
God! bij mijn grafsteê houd de wacht!
Wee mij! rampzaalge gast aan 't feestmaal van het leven!
'K verscheen er slechts! Eén dag! En 'k sterf!..
Ik sterf, en op mijn graf, waarin ik dra zal rusten,
Wordt zelfs geen traan mijn droevig erf.
.............................
Gegroet, o landerij! gij, weiden die 'k zoo lief had!
Gij, ballingsoord, mijn woud zoo zoet!
Gegroet, nature lief! en gij, azuur des hemels!
Gegroet, voor eeuwig thans gegroet!..
Ha! mogen zij nog lang uw heilig schoon bestaren,
Die vrienden, doof voor mijne klacht!
Ja! leven zij nog lang! men moog hun dood betreuren
En sluite een vriend hun de oogen zacht!
Alex. Stoops.
Naar het Fransch. |
|