De Vlaamsche School. Jaargang 20

Indische spreuken.

I. Ware vrienden.

Ware vrienden zijn dezulken,

Die ons doen het kwaad vermijden;

Tevens aan des vriendes voordeel

Hun verstand en streven wijden;

Zijn geheimen trouw verbergen,

Slechts wat goed is lofbaar vinden;

Als het tijd is, gaarne helpen,

En in ong'luk niet verzwinden!

II. De klassen der menschen.

Englen zijn 't, die, om des naastens wille,

Eigen voordeel weinig achten;

Aardelingen, die vooreerst aan zich steeds,

Later echter aan den naaste dachten.

Duivels, die, om eigen voordeel, hunnes

Naastens ongeluk beramen.

Doch, die schaden, enkel om te schaden,

- Daarvoor zijn er geene namen!

III. Volhouden.

De kleinen vangen nimmer aan:

- Zij vreezen hindernissen.

De middelmatigen staan stil,

Bij de eerste hindernissen;

De grooten, echter, houden vol,

Trots duizend hindernissen!

IV. Luiheid en werkzaamheid.

De luiheid is des menschen lijf

Ten vijande aangeboren;

Zijn beste vriend is werkzaamheid:

Die werkzaam is, kan niet verloren.

V. Stilzwijgen.

De dommen kregen van de Goden eenen mantel,
Het zwijgen, ter bedekking hunner geestesnaaktheid.
Doch zie! vol hoogmoed over hunne welbespraaktheid,
Verscheuren zij dit hulsel, toonen hun' mismaaktheid,
- Terwijl de wijze zwijgt voor hunne lichtgeraaktheid!

J. Van Droogenbroeck.

Brussel.