De hoofdkerk van Pisa in Italie.
In 1858, op bladz. 133 van het tijdschrift de Vlaemsche School, gaf wijlen de eerwaarde heer Ch.J. Van den NestGa naar voetnoot(1) eene beschrijving van de merkwaardige stad Pisa, benevens een kort
overzicht van de hoofdkerk en de daarin berustende kunstschatten. Deze kerk is 95 meters lang, 33 breed en 18 hoog; het middenschip alleen is 72 meters lang en heeft aan beide zijden twee beuken die er door 84 zuilen van rood graniet van gescheiden zijn; zij heeft den vorm van een Latijnsch kruis; het gewelf is boogvormig en draagt op vier zware pilaren een statige koepel, die prachtig beschilderd is; boven de zijbeuken zijn galerijen die op marmeren pilaren van minder zwaarte dan die van het middenschip rusten. Op bladz. 138 van voormelden jaargang is breedvoerig gehandeld over den eigenaardigen hellenden toren. De gevel van Pisa's hoofdkerk is geheel gehouwen uit zwart en wit marmer; recht daarover staat de ronde doopkapel, waarvan men een gedeelte op onze plaat links zien kan; aan den anderen kant der hoofdkerk staat de hellende kloktoren; hij is geheel van marmer en wordt tusschen de wonderbaarste gebouwen der wereld gerekend. Over het befaamde Campo Santo en de overige kunstgebouwen van Pisa, kan men vele bijzonderheden vinden in het werk dat in de Vlaemsche School verscheen onder den titel Merkweerdigheden van Italië (hooger vermeld). Zooals men weet, wordt er verhaald, dat op den hellenden toren van Pisa Galilei's eerste proefnemingen hebben plaats gehad, ter bepaling der wetten van den val der lichamen. In 1859, bladz. 185, gaven wij eene gravuur van de lichtkroom, die gezegd wordt Galilei op het denkbeeld van den slinger te hebben gebracht. Deze lichtkroon, van brons gemaakt, hing reeds in 1583 in de hoofdkerk van Pisa. De door ons medegedeelde plaat werd ter plaatse geteekend door den kunstschilder J.B. Huysmans, van Antwerpen, die thans Parijs bewoont.
Auteursrechtvrij