De Vlaamsche School. Jaargang 19

Hoveniershoven, door de zorg der vrije vereeniging van landbouwers te Ghistel aangelegd.

In de gemeente Ghistel, nabij Oostende, is eene maatschappij gevestigd, onderden naam van Vrije vereeniging van landbouwers, die reeds groote weldaden aan de buitenlieden bewezen heeft en nog dagelijks bewijst. Deze maatschappij mag wel degelijk tusschen de nuttigste kringen gerekend worden die er in België bestaan. Aan haar hoofd heeft zij als voorzitter de heer F. Van de Kerckhove; als secretaris, de ook als schrijver gunstig gekende heer P. Bortier.

In eene onlangs door hare zorgen uitgegeven verhandeling, heeft de voornoemde vereeniging de openbare aandacht gevestigd op het verminderen van de plattelandsche bevolking. Men weet, dat reeds sedert een groot getal jaren, in den buiten over de schaarschte van werklieden wordt geklaagd. Deze schaarschheid is hieraan toe te schrijver, dat vele dorpsjongens en meisjes hunne geboorteplaatsen verlaten, om in de steden te gaan werken of dienen. Zij krijgen er aanvankelijk een hooger loon, dan zij bij den boer kunnen verdienen, moeten er over 't algemeen minder hard werken, gaan sierlijker gekleed en vinden er uitspanningen en vermaken die, al dompelden zij ook reeds duizenden in 't verderf, toch hun bedrieglijk aanloksel voor de onervarene jeugd behouden.

De Vrije vereeniging van landbouwers uit Ghistel wendt de loffelijkste pogingen aan, ten einde het ontvolken van den buiten tegen te werken. Zij gelooft - en dit gevoelen zal ongetwijfeld gedeeld worden - dat een van de beste middelen om de buitenlieden op de dorpen te houden, in het verbeteren van hun stoffelijk en zedelijk welzijn moet gezocht worden.

Daarom spoort zij de groote grondbezitters en landbouwers

[p. 143]

aan, geriefelijke woonhuizen te bouwen, daaraan een tamelijk grooten hof toe te voegen en die goedkoop te verhuren. De vereeniging spreekt van huisjes met tuinen van 1500 meters, die maar één



frank ter week van huur zouden mogen zijn. Zij zegt, dat hare raadgeving reeds in practijk gesteld is geworden en de beste uitkomsten opgeleverd heeft.

Buitendien raadt de vereeniging aan, nabij de kom der gemeenten, hoven aan te leggen, die kosteloos in gebruik zouden gegeven worden aan oude werklieden, zoo vrouwen als mannen, welke niet meer in staat zijn, om nog langer den zwaren veldarbeid te verrichten, maar toch nog eenen moestuin kunnen verzorgen. Te Ghistel zijn, onder bescherming van de Vrije vereeniging van landbouwers, dergelijke hoven tot stand gebracht. Onze plaat geeft er een afbeeldsel van.

In die hoven, waarvan zij het vrucht gebruik genieten, vinden een aantal menschen hun bestaan, terwijl zij anders de hulp van 't weldadigheidsbureel zouden moeten inroepen. Zij bewerken grootendeels zelven den grond, en planten en onderhouden de gewassen met zooveel te meer iever en nauwgezetheid, daar al de vruchten van den oogst ten hunnen voordeele komen.

Het is een waar genoegen, die oudjes daar zoo druk en moedig in de weer te zien.

De Vrije vereeniging van landbouwers verdient den lof van alle menschenvrien - den en te wenschen is 't, dat het voorbeeld, door haar gegeven, in vele dorpen navolging moge vinden. De landbouw over 't algemeen kan er slechts wel bij varen.

Wij achtten het ons dan ook ten plichte, er de aandacht van de dorpsbesturen en van de groote grondbezitters in den buiten op te vestigen. Er staat hun hier eene in alle opzichten schoone taak te vervullen.