De Vlaamsche School. Jaargang 18

[p. 49]

De lammergier.

De hier afgebeelde roofvogel is een lammergier, in de wetenschap gekend onder de benamingen Vultur barbatus en Gypaëtos barbatus. Hij maakt den overgang tusschen de familie der arenden en der gieren uit. De kop en hals zijn bevederd en aan den wortel van de onderkaak draagt hij eenen vederbaard. Hij woont op de hooge bergen van Zuid-Europa en West-Azië. Men vindt hem zoowel in Siberië als op de Alpen. De plaatsen waar hij zijne nesten bouwt, zijn zoo weinig toegankelijk, dat sommige natuuronderzoekers en onder andere de verdienstelijke J.-Alb. Uilkens beweren, dat dezelve nog nooit door menschen gevonden zijn. Wij beschouwen deze bewering als zeer gewaagd.

De lammergier is de grootste Europesche vogel. Uitgestrekt, meten zijne vleugels meer dan 2 1/4 meter. Hij voedt zich met geiten, gemzen, hazen, konijnen, wilde katten, lammeren en dergelijke die hij doodt, door ze van groote hoogten neer te werpen. Hij valt ook wel kinderen aan.

Aan de verhalen, volgens welke lammergieren of arenden kinderen en schapen zouden wegvoeren, verdient geen geloof te worden gehecht. De heeren Bosch en Degenhart doen in hunne beknopte natuurlijke historie hieromtrent zeer te recht opmerken, dat geen vogel veel meer kan dragen, dan hij zelf zwaar is en zij hunne prooi slechts kunnen wegvoeren, na die verscheurd te hebben.

Men heeft beweerd dat de lammergier, wanneer hij door den honger gedwongen is, den reebok weet te doen verschrik-

[p. 50]

ken en onvoorzichtig in eene bergkloof doet springen, waar niemand, buiten de roofvogels, 't verongelukte dier vervolgen kan. Als, zegt een schrijver, het beest gebroken, gekneusd of gekwetst zijd eigen zelve daar dood geworsteld heeft of uitgehonderd is blijven liggen, komt hij op zijne zware vlerken, traagzaam neergedaald, om zijne verslindende maag te verlustigen.

De kop van den lammergier is vol pluimen, de bek hard, sterk en fel gekromd aan het uiteinde; zijne korte en niet sterke pooten staan vol pluimen tot aan de betrekkelijk kleine klauwen; zijne lange en puntvormige vleugelen gelijken aan die van den arend; de oogen zijn gelijk met den kop.

Er zijn lammergieren geschoten, die tusschen de 18 en 20 pond zwaar wogen.

De Antwerpsche dierentuin bezit een levenden lammergier, van de Zwitsersche Alpen afkomstig. De kop, de borst en het onderlijf van dezen vogel zijn wit, de vleugelen en de rug zwart, zooals hij hier is afgebeeld.