Een huis van ijs.
In den bekenden harden winter van het jaar 1740 vervaardigde de luitenant van Meynerts eenen leeuw van ijs, 7 voet lang, zoo kunstmatig, dat geen kunstenaar denzelve fraaier uit hout hadde kunnen beeldhouwen. In den omtrek van dezen leeuw, was tevens een bolwerk opgeworpen, hetwelk, zoo wel als een schildwacht en schilderhuisje, geheel uit ijs gevormd was.
Maar Petersburg leverde destijds nog veel grootere ijsgewrochten op. Er werd namelijk een wezenlijk paleis van ijs gebouwd, dat 32 ½ voet lang, 16 ½ voet breed en 20 voet hoog was, zonder dat, door de zwaarte van opperdeelen en dak, wat alles mede uit ijs bestond, het onderste des gebouws in het minst ware beschadigd geworden. De ijsblokken uit de rivier werden zeer juist gebeiteld, en naar de regelen der bouwkunst in elkaar gevoegd, zoo dat het geheele paleis uit één stuk scheen samengesteld. Voor hetzelve stonden zes kanonnen, die op de draaibank vervaardigd waren, en die met derzelver lavetten en wielen, zoo wel als twee bommen, niets dan ijs tot bestanddeelen, en geheel de gewoonlijke vuurmonden tot model hadden. De kanonnen waren zesponders, die gewoonlijk met 3 ponden buskruit worden geladen. Men gebruikte nu echter ¼ pond, en kogels van opgewonden kemp, doch soms ook ijzeren. De kogels doorboorden op den afstand van 60 schreden, eene plank van 2 duim dikte. Ofschoon het ijs niet meer dan 4 duim dikte kon hebben, weêrstond het toch aan deze hevige uitbarsting. Het paleis was tevens met een sierlijk staketsel omgeven, en met alle vereischte vensterramen en deuren voorzien. Buiten het voorhuis waren er nog vier vertrekken. Dan, wij zullen al de overige merkwaardigheden niet uitvoerig beschrijven, die, onder andere, in bloemmanden, oranje- en andere boomen bestonden, welke alle van ijs, met bladeren, takken en daarop geplaatste vogelen, kunstiglijk vervaardigd waren, enz. Ook bevond er zich eene badkamer in het ijspaleis, die wezenlijk eenige reizen geheet werd.
De eerste aanleiding ter oprichting van dit gebouw gaf de Russische kamerheer Alexis Danielowits Tatitschen, terwijl de keizerin Anna de onkosten droeg.
Dit merkwaardigste ijsgewrocht bleef tot in Maart staande; met het einde van die maand begon het echter te vervallen, en stortte allengs in, wanneer de grootste ijsblokken in de keizerlijke ijskelders gebracht werden.
Auteursrechtvrij