De Vlaamsche School. Jaargang 10

Mededoogen!

Thans is 't winter, sneeuw en ijs
Maakt en stad en velden grijs;
't Vriezen heeft het werk geslopen.
De armen door de schaamte en nood
Aan ons deur in een gekropen
Kloppen siddrend! - Doen wy open,
Deelen wy met hen ons brood.

God schonk ons en brood en vuur;
Buiten is het koud en guur,
Buiten slentren arme weezen,
Hongrig en bevrozen schier;
Kom hun smeeken niet misprezen,
Laat ons mededoogend wezen,
Roepen wij een weesjen hier!

God noemt de armeliên zijn kroost,
Wee die hem niet helpt en troost
Als het is in zijn vermogen!
God schenkt vele d'overvloed,
Om er tranen meê te droogen;
Rijken pleegt dan mededoogen,
De armen troosten is zoo zoet!

X.