De Vlaamsche School. Jaargang 8(1862)– [tijdschrift] Vlaamsche School, De– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Lied van dankbaerheid gezongen door de kinderen van het meiskens-weeshuis te St-Nikolaes, Ter gelegenheid eener prysdeeling. Getoonzet door D. Cooreman, Pr. I. T Weesje dwaelde en, eenzaem lydend, Stronkelde op de wereldsbaen. Godes vinger, het bevrydend, Toonde deze schuilplaets aen; Waer het hart zich laefde aen harten, Waer de balsem stroomend viel Op de stoffelyke smarten, Op de smarten van de ziel; En 't weesje bewogen, Met tranen in de oogen, Verheft tot den Hoogen Zyn dankbare beê; En zingt het verblyden Na 't akelig lyden; Na zuchten en stryden 't Genot en de vrêe! II. 't Weesje treurde op eene moeder Die het koesterde zoo teêr... De barmhartige Albehoeder Schonk het nieuwe moeders weêr! Wat een engelhart verborgen Onder dezer ruwe kleed! Wat geheim van troost en zorgen Voor elk traentje en ieder leed! En 't weesje bewogen, Met tranen in de oogen, Belegert den Hoogen Met dankbare beê; Om voor de engelinnen, Die 't moederlyk minnen, Den voorsmaek te winnen Der eeuwige vreê. III. 't Weesje zwak en onervaren Had geen leidsman in zyn jeugd. Daer bestuerders 't nu bewaren, Wast het op in heil en deugd: Zoo als 't roosje op teere stengel Veilig onder eiken bloeit; Of in 't vlerkje van zyn engel 't Onbedachte wichtje groeit! En 't weesje bewogen, Met tranen in de oogen, Stuert weder ten Hoogen Een dankbare beê, Voor hen die 't bewaken, Als vaders zich maken, En rustig doen smaken 't Genot en de vreê! IV. 't Weesje smeekende doorgriefde Van u allen de eedle ziel, Daer uw rykdom met uw liefde Heelend op zyn rouwnis viel!.... Op zyn aenzigt doet gy pryken Weelde en vreugd, na dood en pyn; En bevestigt dat de ryken Godes schatbewaerders zyn! En 't weesje bewogen, Met tranen in de oogen, Verheft tot den Hoogen Voor allen een beê; En God zal U loonen Met glansende kroonen In de engelsche woonen Der eeuwige vreê! L. Janssens. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij