De Vlaamsche School. Jaargang 8



[pagina 156]
Aen de kongresleden te Brugge. Immer blyft ons hemel graauw! Smeeken, bidden moeten staken. .............. .............. Zyn wy niet van Breydels heir? Welaen! een hamerklop te meer Op 't hart van het beheerschend fransch! Een slag gebragt, zoo als weleer De Geus den Spanjaerd in de schans. O redenaers, uit Noord en Zuid, Scheurt Vlaendren los van 't fransch gebroed De Vlaming wil geen lauwe spruit In 't huwlyksbed die bastaerds voedt! O redenaers, doet elk verstaen Dat Vlaendren niet geschapen is, Om aen den leiband voort te gaen Van wilkeur en bedervenis. Dat Vlaendren, dat het vlaemsche volk, Geen kluisters voor zyn voeten wilt! En dat het opwil uit den kolk Waerin 't sinds jaren kermt en gilt! Dat Vlaendren, dat de Vlaming vergt Bestuerd te zyn in eigen tael! Dat Vlaendren langer niet verbergt Dat 't fransch zyn onheil is en kwael! Dat de getergde vlaemsche leeuw Zich brullend losscheurt uit de rust Met een vervarelyken schreeuw Die weêrgalmt langs de vlaemsche kust! Spreekt luid en stout en kondt aen de aerd', En zegt het aen wie hoort en ziet, Hoe loodzwaer weegt dat dwanggevaert En dat het dwangjuk moet te niet! Ad. Beernaert. Alveringhem, Augusti 1862.