De Vlaamsche School. Jaargang 8

Het uer der scheiding.
Romance.

Ziet gy 't uer der scheiding nadren?

Lieve Zwaluw, haest uw vlucht!

Zie 't geboomte zich ontblad'ren

Voor de strenge koû beducht.

Laet het gure, onstuimig noorden,

En vertrek naer warmere oorden,

Want onmeetlyk is uw sfeer;

Doch, keer tot de Scheldeboorden,

Die uwe eerste lied'ren hoorden,

Met de blyde lente weêr!

Ach! hoe lang zult gy vertoeven,

Kleine liev'ling der natuer!

Door uw afzyn ons bedroeven,

In het bange winteruer?

Vlucht het gure, onstuimig noorden,

Vaer naer schooner, warmere oorden,

Want onmeetlyk is uw sfeer;

Doch herdenk de Scheldeboorden,

Die uwe eerste lied'ren hoorden; -

Ga! - doch kom al spoedig weêr.

[p. 132]

 

Is uw byzyn ons ontnomen,

 

Stort uw wegvaert ons in rouw,

 

Eenmael zult gy weder komen,

 

Even vrolyk, even trouw;

 

Stellig keert gy tot het noorden

 

Uit die zoo verwyderde oorden,

 

Want onmeetlyk is uw sfeer; -

 

Tot uwe oude Scheldeboorden,

 

Die uwe eerste lied'ren hoorden,

 

Lokt de glans der lente u wêer!

 

 

 

Wen het tydstip is verschenen,

 

Dat het leed ons overmant,

 

Voer my op uw' wiekjens henen,

 

Naer een hooger Vaderland:

 

Ver van 't gure, onstuimig noorden,

 

Dáér, in gindsche zalige oorden,

 

Zy onmeetlyk onze sfeer!

 

Dan vaerwel de Scheldeboorden,

 

Die myne eerste lied'ren hoorden, -

 

'k Ga, - doch nimmer keer ik wêer!

 

 

 

Fanny D...

September 1861.