De Vlaamsche School. Jaargang 8

Ware ik een kleine vogel.
Mynen vriende den eerwaerden heer E. Swenne.

Moeder, ware ik eens een vogel
Zei Fernand, een jonge zoon;
Die zyn lieve cysje aenschouwde,
Zingend in zyn enge woon.

'K vloog gezwind en tevens vreugdig,
Gansch de wyde wereld rond;
'K trok door steden, ryk en prachtig,
Waer 't vernuft zyn werken zond.

'K zag de schoone zuiderlanden,
En hun schitterend azuer.
'K zag de digt bebouwde wouden
Mild bedeeld door vrouw natuer.

'K zag de wonderbare bergen,
Hoog en eindloos uitgestrekt;
Steeds met allerhande vruchten,
Of met eeuwig ys bedekt.

'K zag de woeste baren rollen
Van d'onmeetbre waterkom,
Waer met duizend schepen dryven
By d'ontelbren visschendrom.

[p. 36]

 

'K zag de ruime woestenyen

 

Van het boschryk Afrika,

 

En de lachende Oosterstreken,

 

Van het puinryk Asia.

 

 

 

Ach! ik vloog ook eens ten Hemel,

 

By de zingende englenschaer,

 

By de blyde zaelge zielkens,

 

En myn vriendjes al te gaêr.

 

 

 

'K at er ryspap met een lepel

 

Door Godshand uit goud gesmeed,

 

'K dronk er wyn uit gulden bekers;

 

Daer heerscht vreugde en nimmer leed!

 

 

 

Moeder 'k bragt u ook wat mede

 

Uit die glinsterryke woon:

 

Ja, ik vroeg der heil'ge Maget,

 

U een onverwelk'bre kroon!

 

 

 

Vriendje, sprak de goede moeder,

 

Uwe wenschen zyn zeer lief:

 

Kom dat ik u thans omhelze;

 

Kom, myn kleine hartedief!

 

 

 

Nimmer wordt gy, kind, een vogel;

 

Maer uw zucht is rein en goed

 

Om te reizen rond de wereld,

 

Hoeft er naeste vlyt en moed.

 

 

 

Leer dus naerstig in de schole,

 

Opdat gy de kennis krygt,

 

Van des aerdryks zeên en landen

 

Waer uw hartje zoo naer hygt.

 

 

 

Wilt gy eens ten Hemel treden,

 

Eeuwig baden in die vreugd,

 

Schuw altoos de helsche listen;

 

Oefen steeds de waerde deugd.

 

 

 

Dan bekomt gy, Ferdinandje,

 

Moeders liefde en vaders min,

 

Volg uws meesters wyze lessen,

 

Word de roem van ons gezin.

 

 

 

L.F. David.

Aeltre, Zomermaend 1861.