De Vlaamsche School. Jaargang 7

[p. 165]

Jubelfeest der maetschappy de tael is gansch het volk te Gent
en inhuldiging van het gedenkteeken aen de nagedachtenis van van Duyse.

KERK DEN H. GEORGIUS TOEGEWYD, TE ANTWERPEN.
Fragment der Muerschildering in St-Georgius kerk uitgevoerd door MM. Guffens en Swerts. Zie bl. 118.

Op 15 september laetstleden waren er een groot getal letterkundigen en kunstenaren in de alloude vrye vlaemsche stad Gent vereenigd, alsook afgeveerdigen van de byzonderste maetschappyen van het land. Om 11 uren opende de bovengenoemde maetschappy eene plechtige zitting in de ronde zael der hoogeschool, die letterlyk opgekropt was met een onderscheiden publiek.

MM. Rens, voorzitter, De Maere, schepene, en de leden der maetschappy waren aen het bureel; het Willems Genootschap opende de zitting met de koor den Eik en werd luidruchtig toegejuicht even als de Maegd van Gent, een van Gevaerts' meesterstukken.

M. Rens, voorzitter en een der stichters der maetschappy, sprak eene welgevoelde rede uit, even als de secretaris M. Degerickx, die een geschiedkundig overzicht der maetschappy maekte, dat van geen belang ontbloot was. De heeren Ternest en K. Bogaerd, pryswinnaers in de laetste letterkundige pryskampen der maetschappy, ontvingen hunne eermetalen en diplomas.

De Koninklyke Koormaetschappy zong de Bevelbrief en de Dans van Otto, twee harer liefste vlaemsche kooren.

Ten 2 ure vormde zich de stoet aen het lokael der maetschappy, om zich naer St-Amandsberg te begeven en aldaer het gedenkteeken aen de nagedachtenis van Van Duyse in te huldigen. De stoet was ontzaggelyk groot met talryke vaendels, standaerden en muziekmaetschappyen die zich beurtelings deden hooren.

Ontelbaer was de volksmenigte die zich naer St-Amandsberg verdrong, het was onmogelyk het gedenkteeken te naderen. Gelyk men weet is men dit monument verschuldigd aen den beeldhouwer Van Eename van Gent, die reeds gunstig door onze lezers gekend is. De schepene M. Callier, woonde de plegtigheid by, en M. Vervier, voorzitter der inrigtingscommissie, sprak eene kernachtige redevoering uit.

Daerna las M. Uyllie, van Dixmuide, een dichtstuk van mevrouw Van Acker; M.E. Ducaju sprak in naem der stad Dendermonde.

Eene kroon met onsterfelyke bloemen werd op het graf neêrgelegd, als een laetste huldebewys aen den talentvollen dichter die door byna alle aenwezigen gekend en geacht werd. De welverdiende hulde was grootsch, en de vlaemsche beweging is haren dank verschuldigd aen alle de leden der inrigtende commissie, en byzonder aen haren achbaren voorzitter M. Vervier, die geene gelegenheid laet voorby gaen om het zyne bytedragen wanneer het de heilige zaek van Vlaenderen, de opbeuring van den geboortegrond geldt.

St-Amandsberg is voortaen het gezegend oord waer de voorstaenders der vlaemsche zaek, moed en overtuiging kunnen gaen putten, by de herinnering van het kostelyk klaverblad, Willems, Ledeganck en Van Duyse, wier beenderen daer rusten; hunne gedenkteekenen staen daer naest elkander als getuige der ware verdiensten, en als baek voor het opkomend geslacht.

Mogen hunne grafzuilen menigmael bezocht worden, dan kunnen wy de hoop koesteren dat ook hunne werken en daden zullen geraedpleegd worden, en nog menig talent en voorstaender zullen doen onstaen, voor de te lang miskende rechten van Vlaenderen.

Eenige oogenblikken later vereenigden zich de verschillende afgeveerdigde letterkundigen, kunstenaren en voorstaenders der vlaemsche

[p. 166]

zaek, aen eenen disch, die prachtig mag genoemd worden; dezelve hadt plaets in het Post-Hotel. Aen het nagerecht nam M. Rens het woord, en bedankte in eene welgepaste bewoording de taelvrienden van Gent en elders, voor hunne medewerking in het opluisteren van het feest, en dronk op hunne gezondheid; onoodig te zeggen dat dit hevig toegejuicht werd.

De onvermoeibare leeraer Heremans las in naem van M. Blommaert een gedicht voor, gericht aen de Maetschappy de tael is gansch het volk, en byzonder aen haren voorzitter M. Rens, die sedert 25 jaren met onvermoeiden iever arbeidt tot den bloei en vooruitgang der Maetschappy.

M. Teys, van Dixmuide, las een dichtstuk voor op David de Simpele, M. Rens nam deze gelegenheid te baet ons te bewyzen dat David de Simpele een der beste dichters was van zynen tyd en dat het onweerdig van de vlaemsche zaek was, dat zyn graf nog door geen eenvoudig teeken aengeduid is, ofschoon M. Kesteloot meermalen het gedacht had vooruitgezet om dien dichter een praelgraf opterichten. M. Rens eindigde met zyne medewerking en die zyner Gentsche vrienden aen M. Kesteloot te verzekeren.

M. Kesteloot bedankte M. Rens op voorhand voor deze welwillende medewerking. Hierna stelde de voorzitter nog een heildronk in aen het jongere geslacht, waerop M. Vuylsteke antwoordde. Onze letterkunde zegde spreker, is nooit geene vorstenlitteratuer geweest, maer wel eene volksletterkunde, daerom drink ik op de gezondheid van een zoon uit het volk, Karel Bogaerd, dien wy vandaeg nogmaels hebben zien bekroonen.

M. Lepla, rechter te Veurne, bedankte de feestgevende maetschappy voor het gul onthael de vreemdelingen aengedaen.

M.E. Moyson dronk aen M.C. Leirens, den stichter van het Vlaemsch Verbond. M. Van Peene aen de nagedachtenis der dry sterren van den Vlaemschen hemel: Willems, Ledeganck en Van Duyse.

De advokaet de Baets dronk aen de Schoone kunsten, en byzonder aen den schepper van het gedenkteeken des betreurden dichters.

M. Willem Rogghé bracht een heildronk aen professor Heremans, die zooveel bydraegt tot den vooruitgang der studie der vaderlandsche tael en zooveel liefde weet inteboezemen aen de studeerende jeugd, dat men aen hem de ieverigste kampioenen van onze zaek te danken heeft.

Gelyk men ziet waren beide plechtigheden die op 15 september te Gent plaets hadden, overheerlyk, en lang zullen zy in het geheugen van alle de aenwezigen voortleven.