De Vlaamsche School. Jaargang 7

[p. 155]

Bezoek der vreemde kunstenaren te Gent.
Donderdag 22 Augusty.

fragment van het diploom der koninklyke akademie van antwerpen. plaetsnêe van h. brown.

Ten 8 uren 30 minuten 's morgens vertrokken er ongeveer 200 kunstenaren en letterkundigen met de stoomboot naer het Vlaemsch Hoofd, om zich zoo met de spoortrein van het land van Waes naer Gent te begeven. Daer aengekomen, werden zy ontvangen door den heer de Maere, schepene, de bestuerleden van de Maetschappy van Fraeije Kunsten, en van het kunstgenootschap en eene ontelbare menigte volk. Van daer trok men in stoet naer het stadhuis waer het collegie van M. de burgmeester en schepenen, de vreemdelingen ontvongen.

M. de burgemeester, van Kerkhove-Delimom, zegde hun welkom, en herrinerde dat, indien de stad Gent geene kunstjuweelen kon aentoonen zoo als Antwerpen, dat zy nyverheidsgestichten bezat, en gedenkteekens van vroegere dagen, die nog van den roem en de grootheid hunner voorvaderen getuigden, gedenkteekenen zegde hy, die ons immer de vaderlands- en vryheidsliefde te binnen roepen. Hierna werd den eerewyn aengeboden. Hierop antwoorde de heeren baron Taylor, Gudin, Vosmaer, Hofdyk en Sache, en dankten de stad Gent voor de gulhartige uit noodiging en dronken op het heil der gemeenten van Vlaenderen en van België.

Daerna zyn de kunstenaren de gedenkteekens en byzonderheden der stad gaen bezigtigen; toen de vreemdelingen de verzamelingen der Universiteit bezocht hadden, hebben zy zich naer den Casino begeven, waer, door de zorgen van MM. Rolin en Berlaere-Casier, en MM. Van der Haeghen en Lemaire, secretarissen der maetschappy van Schoone Kunsten en van het Kunstgenootschap, een heerlyk ontbyt was opgedischt.

Dit feest werd voorgezeten door den heer burgemeester en schepenen der stad.

De eerste magistraet der stad stelde de gezondheid voor aen den koning. ‘Indien, zegde hy tot de vreemdelingen, gy in België gezien hebt hoeveel genegenheid en hoeveel liefde allen den koning toedragen, dat is omdat wy aen zyne wysheid en zyne getrouwheid aen de grondwet, onze welvaert en de handhaving onzer vryheden te danken hebben.’

Vervolgens heeft M. de advokaet Rolin nogmaels de vreemde kunstenaren welkom geheeten. ‘Gy hebt, zegde hy, het kunstlievende Antwerpen bezocht - weest ook welkom in het

[p. 156]

nyverige Gent, waer men het ideale nevens het stoffelyke weet te stellen en het hert voelt kloppen voor al wat edel en grootsch is.’

De baron Taylor heeft eenen toast ter eere van Gent voorgesteld met een glas gentsch bier. De gryze kunstminnaer zegde, dat hy, sinds hy in België was, een zonderlingen stryd bywoonde. ‘Gy, mynheeren, overlaedt ons met welwillendheid en vriendelykheid; wy weeren ons om te bedanken; maer indien het zoo vootgaet, zal onze dankbaerheid te flauw wezen voor al hetgeen gy doet. Ik drink, zegde M. Taylor, ter eere van de stad Gent, van haer magistraet en van al hare burgers.’

Nu werd het woord gegeven aen den beroemden redenaer M. Jules Simon, die in eene schitterende improvisatie hulde bragt aen het vrye België, aen het vryzinnige Gent. Ik huldig, zegde hy, het land waer het vrye woord mag klinken, en ik drink op de welvaert van de letterkundige maetschappyen en kunstgenootschappen, die kringen van beschaving en vooruitgang welke over gansch den belgischen bodem verspreid zyn.’ De woorden van den welsprekenden man werden met een gedonder van toejuichingen onthaeld.

De toast door M. Vosmaer, van den Haag, ter eere van den burgemeester van Gent, werd door de aenwezigen met genoegen onthaeld even als de heildronk, welke M. Hofdyk op eene gansch vernuftige wyze voorstelde. ‘M. Taylor, sprak hy, zegde zoo even dat hy heeft bier gevraegd om op de gezondheid der Gentenaren te drinken. Welnu, ik eisch den vetten wyn van Nederland, ik eisch melk, om op de gezondheid der vlaemsche vrouwen te drinken,’

De redenaer heeft eok eenige nadrukkelyke woorden gerigt tot de Zuid-Nederlanders, die met hunne Noorderbroeders niet alleen door de kunst, maer ook door de tael en geschiedenis, niet alleen door het hert en het gevoel, maer ook door het hoofd en de gedachten vereenigd zyn.

Na nog eenige hertelyke nederlandsche woorden van M. Ising, nam de beroemde schilder Gudin het woord, om aen de Belgen en hunnen koning hulde te brengen.

M. Julius Vuylsteke heeft insgelyks eenen dronk voorgesteld. Hy stelde voor te drinken op de eerbiediging van de dry talen van België, en vooral van de nederlandsche. Het is, zegde hy, door het bestaen van die dry talen, dat thans tusschen ons en de kunstenaren, die van verschillende punten van Europa herwaerts gekomen zyn, zulke vriendelyke betrekkingen mogelyk wezen.

Nu spraken nog MM. Sache, van Weenen; Courbet, van Parys; Carrière, van Munchen; en Albert Leroy.

Gedurende het ontbyt heeft de maetschappy der Vereenigde Artisten, verscheidene fraeije stukken uitgevoerd.

Het is ons even als van de feesten van Antwerpen onmogelyk die geestdrift, die liefde tot het schoone, die te Gent doorstraelde, terug te geven; deze plegtigheid doet de grootste eer aen de leden der maetschappy van schoone kunsten en van het kunstgenootschap, die op eene weerdige wyze, de aloude gentsche gastvryheid gehandhaefd hebben.