De Vlaamsche School. Jaargang 7

Vaderlandsch lied.

Vlaemsche zonen!

Heft uw toonen,

Lief aen 't diere vaderland.

In ons beemde,

Geene vreemde

Geen gehuerde toon en trant!

Hoe zachtjens en zoet ruischt de tael onzer moeder,

By 't wiegje gefluisterd is 't liefderyk lied;

In smachtende hymnen tot d'Allerbehoeder,

In 't lied dat den boezem der maget ontvliet,

Zacht als een orgel,

Zoet als de zang die des leeuweriks gorgel

In het boschaedje des ochtends ontschiet.

Maer krachtig, fier en stout dreunt de oude tael der vaderen
Als 't vyandelyke rot ons heilig erf durft naderen,

En de ure klept van 't noodgety',

Dan dondert uit het volk, heldhaftig toegevlogen,
Den wraekknods in de vuist, den bliksemstrael in de oogen:

‘Wy leven en wy sterven vry!’

Dan galmen vryheidszangen

Uit digt gesloten rangen,

En blyven we onbevangen

Voor elk tirangeschreeuw.

En moeten wy ons leven

Voor 't land ten offer geven,

Dan zingen we onder 't sneven

Nog: Vlaenderen den Leeuw!

Hoort, daer ruisch in veld en stede,

't Zielverheffend lied,

Lied van vryheid, heil en vrede:

Menig volk mag 't niet!

God, die onze Vader zyt,

Zegen Vlaenderland,

En behoedt het t' allen tyd

Voor den nacht der schand!

Frans de Potter.

Gent, 1860.