wy al ras, dat de Gemeente-Raedzael te klein zyn zoude, om de talryke familién te kunnen bevatten, die door hunnen hoogen rang, waerin zy in het maetschappelyke geplaetst zyn, dezelve zeer kwamen opluisteren.
Het aengekondigde uer was nauwelyks geslagen, of de harmonie de Unie die zich belangloos had aengeboden, begon met het geeerde publiek, welkom te heeten, met de uitvoering, van de hun zoo eigen, goed gekozen stukken, die daerdoor het geheel publiek in eene vrolyke stemming brachten.
Doch op eens heerscht er eene plegtige stilte, en onze edele, achtbare heer Burgemeester, noemde nogmaels het geeerde publik welkom, door hartelyke woorden, die op ieders gemoed diepen indruk moesten maken, waerna ZEd. achtbare de sekretaris verzocht, het geeerde publiek met deze inrigting by wyze van verslag, bekend te maken. Hierin ontleedde de sekretaris, hoe dat aen deze teekenschool den eersten grondslag werd gelegd, hoe lang het brein der oprigters in den duisteren moest rondtassen, hoe zy in het verschiet, onoverkomelyke hinderpalen zouden ontmoeten, doch door hunnen onvermoeiden iever en medewerking van den edelen achtbaren heer Burgemeester en deszelfs bestuer, de gemoederen van Roosendaels ingezetenen, voorde schoone kunsten eenig gevoel inboezemde, daer zy anders nog te koud waren om aen Pictura eenige offers te brengen.
Groote en onverziene uitgaven waren er dan ook al spoedig noodzakelyk, doch hy verhoopte dat van wege de provincie of der gemeente eenige subsidie zou worden verleend tot vergoeding der eerste en grootste kosten, niet tegenstaende dat men moest bekennen, dat de gemeente zich reeds met groote uitgaven had moesten getroosten.
‘Dat verders het ameublement zoowel als discipline niets te wenschen overliet, en hunne voorbeelden alle gekozen waren, in navolging van de Antwerpsche Akademie, daer hy alle reden had te gelooven, dat eene zoo sedert eeuwen bestaende leerschool, wel op de eerste plaets verdiend nagevolgd te worden, daer zy hoven alle andere vruchtbaer was geweest, om der wereld meesters te verschaffen, die de schoone kunsten op hunne thans bestaende hoogte brachten.
Hy kon derhalve zynen lof niet genoeg toezwaeijen, aen den onvermoeiden iever der heeren professors, die niets nalaten, om uit jongelieden van Roosendael eenmael bekwame ambachtslieden te vormen, daer in die gemeente zich alles voorwaerts spoed, dan alleen de ambachten, maer waervoor nu eene ryke bron in de gemeente zelve ontstaen is.
Verders haelde hy aen hoe weinig er waren die het nut van eene teekenschool beseften, toen zy zich begon opterigten; hoe er zelfs gevonden werden, die dezelve tegenwerkten, of door domme raedgevingen aen jongelieden die sedert lang de school zouden bezocht hebben, op dusdanige wyze hare vêerkracht te doen verliezen, of de oprigters te ontmoedigen; doch niets kon baten, voortwaerts was hunne weg, voortwaerts was hun streven, en zy zien eindelyk hunne uitkomsten bekroond worden, door eene bloeijende teekenschool.
Verders wydde hy uit hoe onaengenaem het is, voor meesters van verschillende vakken, te moeten zien dat men uit den vreemden werklieden roept, of goederen aldaer gewerkt herwaerts doet komen, en of er dan in Roosendael ook geene geniale menschen zouden gevonden worden, die door eene goede opleiding in het teekenen, in hunne jeugd gevormd zyn, zich later in den vreemden gaen bekwamen, om alzoo by latere wederkeering, hunne verkregene uitkomsten zullen zien bekroond worden door overvloedige werkzaemheden, daer ieder burger er dan prys op kan stellen, dat die kunstige hand hare eerste leiding in Roosendaels Academie heeft ontvangen.
Een en ander haelde hy verders nog aen, dat de ouders kon bewegen hunne kinderen derwaerts te zenden, en hoe zy zich later zullen beklagen den kostbaren tyd niet te hebben waergenomen, daer de jeugd toch zoo spoedig vervloden is, en men op meer gevorderden leeftyd zeer weinig gebruik maken kan van eene zoo nuttige instelling.
Dan begon de sekretaris in zyn verslag uittewyden over de eerste prysuitdeeling, van dien aerd, die in de gemeente plaets vond. Hoe een onbesefbaer geluk thans het opkomend geslacht genoot, buiten hen, die vroeger in den vreemden met groote kosten en moeite gepaerd, het onderwys in het teekenen gingen ontvangen.
Hy moedigde vervolgens de leerlingen aen om met overmoeiden iever voorttegaen, op den ingeslagen weg; dat hen dit jaer slechts aenmoedigings-medailles konden werden gegeven, omdat door het personeel de klassieke verdeeling zeer vermoeijelykt werd daer er eenige zich tydelyk in eene andere gemeente moesten gaen vestigen, en andere elders gingen om zich in hun vak te bekwamen.
Daerna ging hy over met het proces-verbael voor te lezen, der beoordeeling der teekeningen, die den 3n september des namiddags om 3 uren plaets had, in tegenwoordigheid van den edelen achtbaren heer L.J. Schoonheyt, burgemeester der gemeente en een talryk publiek. Dat tot beoordeeling dezes op verzoek van het bestuer herwaerts waren gekomen, de heeren D. Van Spilbeeck en Servais, beide deskundigen woonende te Antwerpen, waervan den uitslag was bekend geworden als volgt:
Gouden medaille 1ste prys, 1ste klasse, handteekenkunde toegekend aen C. Van der Heyden, geboren te Roosendael.
Zilveren medaille 1ste prys, 2e klasse, toegekend aen A. Ribbens, geboren te Roosendael.
Bronzen medaille 1ste prys, 3e klasse, toegekend aen C. Corthals, geboren te Roosendael.
Gouden medaille 1ste prys, 1ste klasse, bouwkunst, toegekend aen L. Suykerbuik, geboren te Roosendael.
Zilveren medaille 1ste prys, 2e klasse, toegekend aen G. Clarys, geboren te Kruisland, gemeente Steenbergen.
Bronzen medaille 1e prys, 3de klasse, toegekend aen H. Vander Heyden geboren te Roosendael en broeder van C. Vander Heyden die de gouden medaille voor de handteekenkunde ontving.
De edele achtbare heer burgemeester ging toen over met de bekroonden hunne metalen op de borst te hangen en in hartelyke en treffende woorden, hunnen iever aentewakkeren, waervan zy nu reeds de vruchten van inoogsten, en die by volharding en gedurige voortwaertsstreving, in lateren jaren ryper en ryper zouden worden.
Plegtig was het oogenblik! treffend voor de ouders die daer zulke jeugdige handen, reeds begroetten, daer zy het eerste jaer reeds bewyzen hadden gegeven, dat er van hen eenmael eenen schoonen oogst was intezamelen, en by menigen vader zag men een traen, op zyne wang biggelen, want niemand dan zy zien thans beter het geluk dat voor het opkomend geslacht beschoren is.
Eindelyk voerde de harmonie nog eenige musikale stukken uit en de plegtigheid was afgeloopen.’
J.F.H.
- By den uitgever J.-B. Van Mol-Van Loy, korte Nieuwstraet, te Antwerpen, zyn verschenen de 34e, 35e, 36e en 37e afleveringen van de belangryke geillustreerde Histoire d' Anvers door Eug. Gens. By deze afleveringen zyn gevoegd twee ryke chromolitographieplaten voorstellende, volgens de opzoekingen van onzen medwerker, P. Génard, de eene de wapenen der Antwerpsche patriciers of schepenfamalieen, de andere der Antwerpsche ambachten en gildens. Het gansche werk zal voltalling zyn met het verschynen der 50e aflevering, waervan elke slechts 50 centiemen kost. Wy kunnen bedoelde uitgave niet genoeg onzen lezeren aenbevelen.
- Verschenen by J.-P. van Dieren en Cie, te Antwerpen: Geschiedenis van Peeter Coutherele, meïer van Leuven, een volksvriend uit de XIVe
eeuw, door H. Sermon. Wy bevelen dit werk onzen lezeren aen; in eene volgende aflevering zal een verslag er over verschynen.