De Vlaamsche School. Jaargang 5

[p. 17]

Jan-Frans-Josef Janssens.⁽¹⁾
Muziekdichter.
Ontwerp eener levensbeschryving

Voorwoord.

Reeds van in het jaer 1850, hadden wy het voornemen, eene levensschets van den toondichter Janssens op te stellen. Ten einde alle mogelyke inlichtingen te vergaderen, wendden wy ons tot 's kunstenaers



bloedverwanten en vrienden; en, onder deze laetsten, tot den heer B.... die destyds onder het getal van Janssens' vertrouwelingen werd gerekend. Deze heer antwoordde onmiddelyk op onze vraeg, en stelde ons voor, gezamenlyk de volledige levensbeschryving des begaefden mans te verveerdigen; dit voorstel werd, gelyk men denken kan, door ons aengenomen.

Echter, als eerste pooging, aenzocht de heer B.... ons Janssen s' muziekvoortbrengselen na te sporen, die, zoo als men weet, grootendeels in handschrift zyn gebleven, en thans in verscheidene verzamelingen berusten. Wy gelasten ons gereedelyk met deze taek; doch waren wy in onze onderneming gelukkig? Wy durven het met geen ja beantwoorden. Ontvingen wy, soms eenige kleine narichten, op menige plaets werd ons het zonderlingste bescheid gegeven.

Eindelyk moede van aen deur tot deur te gaen kloppen, namen wy onze toevlucht tot een ander middel; wy geven eene proef van levensschets in druk, uitsluitelyk gegrond op de inlichtingen die ons uit familieoverleveringen zyn toegekomen; hebben wy wellicht hier en daer gedwaeld, dan verzoeken wy 's kunstenaers vrienden, die nog in groot getal bestaen, doch die wy, tot ons spyt, niet genoegzaem kennen, ons de begane feilen aen te duiden. In alle geval, indien er onnauwkeurigheden in ons opstel bestaen, dan kunnen zy alleenlyk aen de overlevering worden toegeschreven en geenszins aen den heer B..., die aen tegenwoordige pooging gansch vreemd is.

Wat nu de persoonen aengaet die muziekstukken onzes meesters zouden bezitten, wy aenzoeken hen vriendelyk, ons de titels daervan te willen toezenden, opdat wy eindelyk eene volledige lyst van 's kunstenaers werken mogen opstellen.

Zal ditmael onze oproep worden verhoord? Wy hopen het, daer het hooge tyd wordt dat er eene uitgebreide levensschets verschyne van een man, die veel tot de ontwikkeling der kunsten heeft bygedragen, en wiens gedachtenis, by gebrek aen geschiedschryver, met zoo veel duisterheid wordt omgeven, dat wy, in een nieuw verschenen boek, zynen naem aentreffen tusschen die der muziekdichters der achttiende eeuw!

De Schryver.

Nul n'est prophète dans son pays.

In afwachting dat het ons vergund zy iets by te dragen tot het opstellen eener volledige levensschets van den begaefden doch diep miskenden antwerpschen toondichter, Jan-Frans-Josef Janssens, denken wy het noodig, door eenige woorden, de stilte te breken welke reeds zoo vele jaren op de nagedachtenis dezes kunstenaers drukt.

Jan-Frans-Josef Janssens werd te Antwerpen geboren op 29 January 1801, en was zoon van Frans-Bernhard-Josef-Antoon Janssens, orkestmeester van St. Caroluskerk en van vrouwe Maria-Francisca-Antonia Storms. Van zyne teerste jeugd, toonde hy den grootsten aenleg voor de muziek; onder het kundig beleid van zynen vader, deed hy zulke voortschreden in die kunst, dat hy reeds op zyn zesde jaer, de bewondering wegdroeg van allen die hem kenden; op zyn twaelfde jaer, verveerdigde hy kooren, die, ofschoon zy, buiten twyfel, voor de kenners nog onnauwkeurigheden bevatteden, toch reeds het talent lieten vermoeden, dat later zoo menig eigenaerdig en meesterachtig muziekstuk schiep.⁽¹⁾

(1) Naestgaende plaet werd verveerdigd naer een afbeeldsel door mynen dierbaren vader, wylen den heer P.A.J. Génard, laureaet der antwerpsche Akademie, uitgevoerd.

(1) De heer J. Bessems, orkestmeester der Antwerpsche Cathedrale, bezit een van Janssens' eerste stukken, een motet op den psalm In te Domine speravi, dat door onzen muziekdichter in 1816, dus op zyn vyftiende jaer werd verveerdigd.

[p. 18]

Wanneer Jan-Frans den ouderdom van zestien jaren had bereikt, werd hy door zynen vader aen de zorgen toevertrouwd van den heer De Leeuw, orkestmeester van St. Pauluskerk, een zeer ervaren kunstenaer, die zich met de taek gelaste onzen jongeling de regelen der harmonie te doen kennen.

In zeer korten tyd had Janssens de moeijelykheden overwonnen welke dit deel der muziekkunst oplevert, en het werd hem vergund, onmiddelyk openbare blyken van zyne bekwaemheid te geven. In 1817 had de vierde Klas van het Koninglyk Nederlandsche Instituut eenen pryskamp voor de muziekale samenstelling geopend; het onderwerp was eene cantate op het gedicht: de Toonkunst, van H.H. Klyn. Door zyn enthousiasmus geleid, dong Janssens naer het eerloof mede, en zag hy zich door den antwerpschen komponist Suremont overtroffen, hy had evenwel het genoegen zyn werk onmiddelyk na dat van dezen verdienstelyken man te zien rangschikken.

De zegeprael van Suremont werd te Antwerpen luisterlyk gevierd. Op 15 February 1819, werd, door de zorgen van burgemeester van Ertborn, een feest ter eere des overwinnaers ingericht, en deze plechtigheid, waerin, gelyk men ziet, Janssens niet het minst was betrokken, werd door een trek gekenmerkt, welke en Suremont en ridder van Ertborn tot eere verstrekt. ‘De heer Burgemeester, zoo luidt het verhael van dit feest, die edele vriend der kunst, welke alle gelegenheden waerneemt om haer aen te moedigen en te beschermen, verwittigd zynde door den heer Suremont, dat een jong muziekoefenaer der stad, (en die zich voor het oogenblik in het orkest bevond,) met onderscheiding geworsteld had in den pryskamp, waerin de heer Suremont had gezegepraeld, zoo deed hy den heer Janssens, zoon, naderen, en schonk hem eene medalie van Aenmoediging, die des te meer verdiend was, daer de samenstelling dezes jeudigen kunstenaers door de kommissie van het Instituut onmiddelyk na diegene des overwinnaers werd gerangschikt.⁽¹⁾’

Deze aenmoediging besliste over het lot van Janssens; om zich in zyn vak te volmaken, nam hy het besluit zyne studiën te Parys voort te zetten. 's Jongelings vader had in zyne musikale loopbaen, eenige betrekkingen met den befaemden Lesueur, eertyds kapelmeester van Napoleon, aengeknoopt, en onze Jan-Frans was gelukkig genoeg als leerling door dezen meester aenveerd te worden. Zyne voortschreden waren verbazend; nauwelyks negentien jaren oud zynde, verveerdigde hy een Opera, dat de muziekkenners der fransche hoofdstad verwonderd deed opzien, en menigeen deed twyfelen of Lesueur geen deel aen het werk had genomen; om alle kwaed vermoeden desaengaende weg te nemen, leverde de meester aen Janssens een getuigschrift af, waerdoor hy verklaerde aen dit kunstvoortbrengsel gansch vreemd te zyn geweest.

Gedurende zyn verblyf te Parys had Janssens betrekkingen met verscheidene groote komponisten als daer zyn Cherubini en Boïeldieu; vooral deze laetste had hem eene vriendschap toegewyd, waervan thans nog duerzame blyken voor handen zyn.

Na eene afwezendheid van twee jaren, keerde onze kunstenaer naer zyne geboortestad terug. Verplicht zynde zich eenen staet in de samenleving uit te zoeken, koos hy, wy weten niet waerom, het beroep van kandidaet-notaris uit, en trad dan ook in het kantoor van meester J.F. van Dael te Antwerpen.⁽¹⁾ De ernstige bezigheden, aen het notariaet verbonden, konden echter het dichterlyk vuer niet uitdooven, dat in 's jongelings boezem blaekte. Met wil of onwil, voelde hy zich tot de kunst gedreven. Zyne ledige uren, zyne nachten zelfs, werden aen haren dienst toegewyd, en buiten twyfel putte hy, in dergelyken afmattenden arbeid, de kiem der ziekte welke hem, in zyne jongelingsjaren, een ouderling deed schynen, en hem, in den bloei des levens, op de rampzaligste wyze ten grave sleepte.

‘Janssens, zegt onze geleerde vriend, de heer K. Piot, in zyne beknopte verhandeling over onzen toondichter, Janssens had een groot gemak in het toonstellen: hy arbeidde overal; soms zag men hem ter wandeling, een potlood in de hand, zyne ingevingen aenteekenen: zelden had hy de hulp zyns piano's noodig. Andermalen improviseerde hy in het midden zyner vrienden; wanneer hy een gedacht had gevat, kon niets hem daervan aftrekken en dikwerf bracht hy gansche nachten in studie door⁽²⁾.’

Moeijelyk valt het de eerste werken van Janssens aen te duiden; meest alle zyn wyd en zyd verspreid, en de inlichtingen, welke het ons gelukt is te vergaêren, zyn niet toereikend om deze belangryke leemte in 's meesters leven aen te vullen; al wat wy uit de overleveringen der familie hebben kunnen opmaken, is dat hy zyne eerste mis schreef wanneer hy nauwelyks den twintigjarigen ouderdom had bereikt, en dat dit schoone stuk, voor de eerste mael, ter gelegenheid van het feest der H. Cecilia, in de St-Caroluskerk te Antwerpen, werd uitgevoerd.

Kunst baert nyd, zegt het spreekwoord, en onze meester

(1) Relation de la solennité musicale qui a eu lieu à Anvers, le 15 Février 1819, à l'occassion de la remise à M^r P.J. Suremont de cette ville du Grand Prix de la composition musicale remporté par lui, au concours proposé par la 4^me Classe de l'Institut Royal des Pays-Bas, etc. Anvers, Philippe Ville.

(1) Hier komen, vour wat de dagteekening betreft, de overleveringen der familie niet gansch overeen met de inlichtingen welke een onzer geachte vrienden ons heeft gelieven te bezorgen, en die bewyzen dat Janssens reeds op 19 Agustus 1818 zyn stage by notaris van Dael begon.

(2) Revue de Bruxelles, 1841, T. 4. Wy danken onzen geachten vriend voor de hulde die hy te dier gelegenheid aen het talent onzes kunstenaers bewees. Piot's verhandeling bevat eene goede studie over de hoedanigheden der muziek van Janssens.

[p. 19]

kon niet dan te zeer de waerheid van dit gezegde getuigen. De groote byval, welke zyne eerste werken hadden genoten verwekte de afgunst, den haet; machtelooze kunstmakkers, nietige vyanden verhieven zich tegen den jeugdigen maëstro, en poogden onder hunne lasteringen zyn opkomend talent te versmachten. ‘Janssens verdiensten schenen uit, zegt de heer Piot, dit was ook eene rede om hem met woede te verscheuren; want, in dat tydstip, was het vastgesteld en aengenomen, dat een inlander niets dan slechte werken kon voortbrengen.’

Dergelyke tegenkanting, hoe hevig zy ook mocht wezen, en tot welke lage middelen zy hare toevlucht nam, kon een beraden karakter als dat van Janssens pynigen, doch niet ten onder brengen; in tegendeel, in deze aenvallen vond hy moed om met grootere schreden voort te stappen in de schitterende baen die hy zich dacht voorbereid. Zyne Muze schonk hem immers middelen genoeg om over zyne tegenstrevers te zegepralen; alle vakken werden door hem beoefend; van het eenvoudige lied tot het opera; van den lofzang tot het verhevenste der geestelyke samenstellingen: de Misse: voegen wy er by, dat hy in alle deze vakken blyken gaf van een talent, dat, helaes! niet genoeg is gewaerdeerd geworden.

Volgens den heer Piot, gelastte Janssens zich, omtrent dit tydstip, met het kosteloos bestuer van 't doxael van St-Jakobskerk. In dezen tempel werd het eerste motet uitgevoerd dat hy verveerdigde op den psalm In te Domine speravi; doch voegt er de leuvensche geleerde by; ongelukkig voor Janssens, arbeidde hy in een vak, dat zeker tot geene groote befaemdheid leidt; hy had geene groote operaplakkaerten te zyner beschikking om zynen naem hoogklinkend overal te doen aenkondigen; hy had geen parterre van handklappers (claqueurs) onder zyne bevelen om zyne voortbrengselen op te doen vyzelen; 't doxael eener kerk is zoo klein en zoo eng!’

Wy willen de gegrondheid dezer beweringen niet tegenspreken; zy bezitten niet dan al te veel waerheid. Janssens nochtans beproefde ook de tooneelmuziek en was in zyne poogingen niet ongelukkig. Een zyner operas werd op het groote schouwburg van Antwerpen, den 2 february 1824 vertoond; het had voor titel: Le père rival, en werd, na vele moeijelykheden, en, zoo het schynt, om alle tegenkanting te vermyden, zonder aenkondiging van den naem des muziekdichters, opgevoerd. Eeno oggetuige verhaelt ons dat het spel herhaeldemael door een hevig handgeklap werd onderbroken; by het einde der vertooning wilde men den compositeur des stuks kennen, en toen, by het ophalen des doeks, de régisseur den naem des heeren Janssens afriep, dreunde de zael onder de toejuichingen. 's Kunstenaers moeder, die, in eene logie, de vertooning met aendoening had bygewoond, kon haer gemoed niet langer bedwingen; de goede vrouw borst in tranen los by het beschouwen van den zegeprael die haer geliefde zoon zoo weerdig had behaeld⁽¹⁾.

Een tooneelstuk, om lang te leven, moet eerst te Parys opgevoerd zyn geweest; zoo wil het de mode; Janssens wist het niet dan al te wel, en daer hy wellicht het middel niet bezat om toejuichingen in de fransche hoofdstad te bekomen, keerde hy tot de kerkmuziek terug, voor welke hy ook het meest genegenheid gevoelde.

Zyne eerste misse in ut, voor groot orkest, verscheen in druk; opvolgenlyk dichtte hy zyn in convertendo, (in re); zyn Lauda Sion, even als zyne tweede misse, voor groot orkest en een aental andere geestelyke stukken die zyne faem meer en meer uitbreidden. Op hetzelfde tydstip ook, zag hy zynen maetschappelyken toestand merkelyk verbeteren; by koninklyk besluit van 20 augusty 1826, werd hy, op zyn vyf-en-twintigste jaer, tot het ambt van notaris te Hoboken geroepen⁽²⁾. Dergelyke onderscheiding kon niet dan den haet zyner benyders nog meer opwekken; zy braekten vuer tegen den jeugdigen maëstro; doch te vergeefs; met een waer talent wreekt de heer Piot onzen kunstenaer over de valsche beschuldigingen die onophoudend tegen hem werden uitgebracht.

Janssens, ofschoon, gelyk wy zegden, gevoelig aen dergelyke aenvallen, zette zyne studiën met yver voort; zyne (derde) misse in la werd gedicht en den minister van Gobbelschroy opgedragen. Kenners beweeren dat deze schepping het meesterstuk onzes landgenoots is; zy werd met luister niet alleen te Antwerpen, maer ook in andere steden gespeeld. Te Leuven, werd zy, indien onze narichten juist zyn, door een orkest van twee honderd muziekanten uitgevoerd.

Janssens stapte van zegeprael in zegeprael; en weldra zag hy zich tot den rang van hoofdmuziekbestuerder der Antwerpsche harmoniemaetschappy verheven⁽³⁾, en tevens, gelyk een zyner vrienden ons getuigt, met den titel van voorzitter van dit genootschap vereerd. Onder zyne leiding behaelde de Harmonie eenen eersten prys te Brussel; uit dankbaerheid werd onzen maëstro eenen zilveren maetstok aengeboden, waerin de volgende woorden zyn gesneden:

‘La Société d'Harmonie d'Anvers à monsieur Jean-François-Joseph Janssens, en témoignage de gratitude et d'affection. 1827.’

Schoone hulde voorwaer, weerdig van Antwerps eerste muziekmaetschappy; weerdig van den kunstenaer die er het voorwerp van was!

(1) Het Journal d'Anvers, van 4 february 1824, bevat een verslag over deze vertooning. Janssens' opera, La Jolie Fiancée, werd, naer men ons verzekert, insgelyks opgevoerd, doch wy weten niet omtrent welk tydstip.

(2) Hy had zyn diploma van Kandidaet-Notaris bekomen, ten gevolge van een examen voor de Antwerpsche kamer van regeltucht onderstaen, op 11 february 1826.

(3) Zie het Journal d'Anvers van 5 february 1835.

[p. 20]

De Harmonie is de plaets waer Janssens zyne uitmuntendheid in de wereldlyke muziek doet blyken; hy dicht zyne symphonie getitel: de Zonnenopgang; hy schryft zyn alombekende Pot-pourri van Antwerpsche liederen, dat, in 's Konings tegenwoordigheid uitgevoerd, onmiddelyk eene populariteit geniet, welke het, na verloop van zoo vele jaren, thans nog bezit.

Op 17 january 1829 wordt Janssens notaris te Berchem benoemd; een jaer daerna, barst de Belgische omwenteling uit; onze stadgenoot, die aen niets dan aen muziek denkt, vertrekt naer den vreemde; by zyne terugkomst in zyn vaderland, wordt hy als notaris naer Antwerpen geroepen⁽¹⁾; by de burgerwacht die is ingericht, wordt hy tot capitaine de musique genoemd; hy arbeidt nog immer, en brengt muziekstuk op muziekstuk voort; zyne dichtader schynt onuitputbaer; onder anderen, ter gelegenheid van 's Konings komst te Antwerpen, verveerdigt hy een muziekstuk op eene ode van den heer Karel Rogier, destyds gouverneur der provincie Antwerpen; het stuk dat, in de maetschappy Philharmonie op 27 july 1831, wordt uitgevoerd, verwerft, naer men ons zegt, 's Vorsten volle goedkeuring.

Dit was een der laetste feesten die Janssens door zyn talent opluisterde. In 1832, tydens de belegering van het kasteel te Antwerpen, vertrekt hy naer Keulen; het hôtel waer hy intrede neemt, wordt door eenen brand verwoest; onze maëstro ziet een deel zyner papieren door het vuer verslinden; de schrik bevangt hem; in eenen adem vlucht hy naer Verviers, en vindt eene schuilplaets by den kunstschilder Vieillevoye, met wien hy te Antwerpen in vriendschap heeft verkeerd. Wanneer hy eenigen tyd daerna te Antwerpen is terug gekomen, bemerken zyne kennissen iets aen hem, dat zy aenschouwen als het begin der ziekte welke onzen toonzetter weinige maenden later ten grave heeft gevoerd.

‘Ongelukkiglyk, zegt de heer Piot, werd Janssens te vroeg aen de kunsten ontrukt. Na, op 20 augusty 1826, notaris te Hoboken en later te Berchem te zyn benoemd geweest, had hy de dwaesheid in de fondsen te speculeren. Zyne ondernemingen mislukten; hy deed verlies op verlies, tot dat zyn gansch fortuin vernietigd was. Deze slag was onherstelbaer. Arm, neêrgeslagen, doch eerlyk, dacht hy dat hy een voorwerp van verachting zou zyn geworden, hy die immer, voor zyn talent, voor zyn karakter, in de goede antwerpsche maetschappy zoo gezocht werd. Deze gedachte was onverdragelyk; voor hem was zy verpletterend. Met krankzinnigheid geslagen, overleed hy op 3 February 1835.’ Wat er van deze bewering waer zy, kunnen wy niet doorgronden; al wat wy mogen getuigen, is dat de ramp die den jeugdigen maëstro trof, ten zelfde tyde zyne brave ouders ten grave sleepte. Zyne goede moeder, door de smerte overmand, overleed op 29 Augusty 1833; anderhalve maend later, op 16 October van het zelfde jaer; stierf zyn kundige vader; de dood had dus, in ééns dry slagtoffers gemaekt!

In zyne ziekte, had Janssens soms oogenblikken waerop tot hy het bewustzyn terugkeerde; deze waren wreed van smerte: dan dacht hy aen hetgene hy eens was geweest; aen het schoone lot dat hem was voorbereid, en dan zag hy plots tot welken graed van vernedering hy was gekomen. Hy krankzinnig! By het beseffen van dit woord, maekte de waenzin zich van hem meester; hy zette zich aen 't loopen, en draefde het vertrek rond tot dat hy van vermoedenis op den grond nederstortte!

Dergelyk bestaen kon zich niet lang uitrekken; door het lyden afgemat, overleed hy, op 3 February 1835, ten tien ure 's morgens. Piot zegt dat eenige oogenblikken voor zyn afsterven, Janssens gebruik van zyn denkvermogen kon maken; de eerste vraeg die hy deed, zou naer zyne muziek zyn geweest. ‘Hy kon sterven, zegt de Leuvensche geleerde, met de troostende gedachte, dat zy goed werd bewaerd.’ Arme man! indien hy geweten hadde, dat die muziek, zoo weinig jaren later, wyd en zyd, zou verspreid zyn geweest, hy ware de wreedste dood gestorven.

Ofschoon hy nauwelyks de mannenjaren bereikte, had Janssens vyf missen, vyftien motetten, een te Deum, eene litanie, dry operas, verscheidene stukken voor Harmonie, en eene menigte cantaten, zangen en liederen verveerdigd; ook had hy eenige leerlingen in de kunst gevormd, en onder dezen telt men Albert Grisar, die eenen meer zekeren weg tot den roem dan zyn meester verkoos.

Op 5 february 1835, had 's kunstenaers lykdienst, ten 9 ure 's morgens, in St-Andrieskerk plaets. Een aenzienlyk getal vrienden en kunstoefenaers woonde dezelve by, en volgde de stoffelyke overblyfselen die op het kerkhof van het Kiel ter aerde werden besteld. Eenige dagen later, op 15 meert, werd er te Leuven eene plechtige uitvaert ter zyner nagedachtenis gezongen, en op 18 derzelfde maend, had een dergelyke dienst in St-Pauluskerk te Antwerpen plaets; acht dagen daerna, werd, op het herhaeld aendringen van 's kunstenaers vrienden, dezes eerste misse in de cathedrale van Antwerpen uitgevoerd; de groote klok en de beijaerd kondigden reeds van den vorigen avond de plechtigheid aen; de uitnoodigingskaerten waren in de volgende bewoordingen opgesteld:

‘Les amis de feu Monsieur le notaire J. Janssens, jaloux de rendre un dernier hommage à un concitoyen, dont les productions musicales sont si justement renommées, ont résolu de faire célébrer une messe solennelle pour le repos de son âme à l'Église Cathédrale de Notre-Dame, Mercredi 25 mars 1835, à onze heures.

La messe qui sera célébrée à grand orchestre est composée par le Défunt.’

(1) Dit laetste feit wordt door een ambtenaer betwist, die zeer bevoegd is om over dergelyke zaken te oordeelen.

[p. t.o. 21]

[p. 21]

Telkenmale was 's kunstenaers eerste misse uitgevoerd geweest⁽¹⁾.

Dit was de laetste hulde aen het talent van Janssens bewezen; sedert dien tyd scheen zyn naem vergeten; geen kruis noch teeken duidt 's kunstenaers rustplaets aen; zyne voortbrengselen zyn in verscheidene handen; met de grootste moeite konden wy er de volledige titels niet van bekomen; nog eenige jaren, en de nagedachtenis zelve zal zyn vergaen van een man, wiens streven de nationale muziekschool met menig kostbaer werk heeft opgeluisterd. Hopen wy, dat deze schets, hoe onvolledig ook, de aendacht onzer medeburgeren op Janssens' werken vestige, en men eindelyk onzen stadgenoot een recht late wedervaren, dat hem in zyn leven zoo menigmael is onkend geweest.

(1) Het Journal d'Anvers van 23 meert 1835, bevatte te dier gelegenheid de volgende woorden:
‘Le voeu manifesté par les amateurs d'entendre la première messe de Janssens, exécutée à la chapelle de la Cathédrale, sera rempli. C'est à la fois un acte de piété et de justice, ainsi qu'un hommage rendu à un compositeur national. C'est Mercredi à onze heures, qu'aura lieu cette solennité qut sera annoncée demain, à 6 heures, par la cloche et le carillon de la Cathédrale.’

Samenstellingen van den muziekdichter Janssens.

1	Misse voor groot orkest in ut, opgedragen aen de Harmonie maetschappy van Antwerpen en uitgegeven te Brussel by Weissenbruch. (In de verzameling van Sint Paulus kerk.)
2	Misse voor groot orkest in re. Onuitgegeven. De kyrië dezer misse, zegt Piot, behekeld zynde, zoo schreef Janssens er een andere. 1825. Onuitgegeven. (S.P.)
3	Misse voor groot orkest in la; zy verscheen in druk te Antwerpen by Schott, en werd den minister van Gobbelschroy opgedragen. (S.P.)
4	Misse voor groot orkest in ut. 1829 onuitgegeven. (S.P.)
5	Misse voor groot orkest in mi-b. 1829 onuitgegeven. (S.P.)
6	In te Domine speravi. 1816. (Verzameling Bessems.) Onuitgegeven.
7	Credidi propter, met begeleiding van Quatuor in re. 1824. Onuitgegeven. (V.B.)
8	Lauda Jerusalem, voor groot orkest in re. 5 nummers. 30 July 1826. Onuitgegeven. (V.B. en S.P.)
9	In convertendo, voor groot orkest in re. 4 nummers. December 1826. (V.B. en S.P.) onuitgegeven.
10	Loetatus sum, voor groot orkest in ut. 6 nummers. January 1828. Onuitgegeven. (V.B. en S.P.)
11	Lauda Sion, voor gr. ork. in mi-b. 1829. Onuitgegeven (V.B.)
12	In convertendo, in fa. 3 nummers. 16 October 1830. Onuitgegeven. (V.B. en S.P.)
13	Laudate pueri, voor gr. ork. in mi-b. 3 nummers. 5 November 1830. Onuitgegeven. (V.B. en S.P.)
14	In exitu Israël, voor gr. ork. in ut-min. 6 nummers. 28 January 1831. Onuitgegeven. (V.B. en S.P.)
15	Beatus vir, voor klein orkest in sol, met begeleiding van orgel. Onuitgegeven.
16	Laudate pueri, in re. 7 nummers. Onuitgegeven.
17	Te lucis ante teriminum, gr. ork. in mi-maj. Onuitgegeven.
18	Te Deum laudamus, gr. ork. in re. Onuitgegeven. Dit stuk werd, zoo het schynt, te Brussel in 1830 voor het feest des konings uitgevoerd.
19	Te lucis creator; onuitgegeven. (S.P.)
20	Victime paschalis. Onuitgegeven.
21	Converte Domino. Onuitgegeven.
22	Litanie; Onuitgegeven. (S.P.)
23	Requiem; volgens den heer Piot; men betwist echter dat Janssens ooit een requiem hebbe verveerdigd.
24	Ave Maria in vorm van gebed. Hs.
25	Zes tantum ergo. 1830 Hs. (V.S.P.)
26	Ecce panis, 1823. Hs. (V.B.)
27	De toonkunst, cantate woorden van H.H. Klyn; Hs. 1818.
28	Les Grecs ou Missolonghi. Cantate.
29	Winterarmoede; cantate. 10 April 1830. Hs. (V.A.)
30	Cantate, woorden van Lebroussart.
31	Dry koningen lied, koor. Hs.
32	Symphonie, gr. ork. Met dit stuk behaelde Janssens, zoo het schynt, een prys te Gent.
33	Air varié.
34	Pot-pourri van antwerpsche liederen.
35	De zonnenopgang. Symphonie.
36	Le Roi, woorden van den H.K. Rogier; uitgegeven. Lith. Cöntgen.
37	Romancen; onder anderen: Quart d'heure de bon temps; C'est pour toujours; Le chien barbet; M^e. Colin; Soyez plus sage; Le premier serment; Le jeune berger; eenige dezer stukken zyn uitgegeven.
38	Valse. Lith. Scott.
39	Idem.
40	Le père rival; opéra. Vertoond te Antwerpen. Hs.
41	La jolie fiancée; opéra. Hs.
42	Les trois hussards; opéra. Hs.
43	Gillette de Narbonne; opéra. Dit laetste is onvoltooid gebleven.^(1)

P. Génard.

(1) Voor deze lyst, hebben wy ons de, verhandeling des heeren Piot ten nutte gemaekt. Wy danken van herte den heer B..., even als de heeren J. Bessems, en J.-G. Aerts, Orkestmeesters der kerken van O.-L.-V. en St-Paulus, voor de inlichtingen die zy ons rakende Janssens' muziek hebben gelieven mede te deelen. De stukken geteekend V.A. bevinden zich in de verzameling van den heer Aerts; diegene geteekend V.B. zyn in de verzameling van den heer Bessems; en diegene met het teeken V.S.P. berusten in de bibliotheek van Sint Paulus kerk te Antwerpen. De overige zyn ons onbekend.