Inhoudt van't Spel.
ROma verhaelt van hoe kleyne beginselen sy tot so groten staet gekomen is dat haer nu al de weerelt ontsiet.
Cicinius ende Brutus twe Roomsche Burgers, uytkomende met Oproerige Gemeente ende Geraes, beklaghen haer grotelijck over de tyrannye van den Raedt van Romen, die de Gemeente soeckt te verdrucken, haer doende sonder beloninge ten stryde trecken tegen den vyant, ende daerentusschen overvallen latende van de Woeckeraers daer sy aen ten achteren zijn Waer over sy den Raedt dreygen sulx niet langer te willen lyden.
Publius Valerius ende Appius Claudius twe Raets-Heeren dit gherucht horende komen met den Raedt van Romen uyt, ende disputeren wat remedie men best tegen de Oproerige Gemeente sal ghebruycken, d'eerste raet tot sachtigheyt ende verlichtinghe, d'ander tot strengigheyt ende straffe.
Cicinius ende Brutus roeyen malkanderen weder op teghen de Republijcke, ende willen met gewelt den Raedt op't lijf vallen.
De Kapiteyn van de Volsen komt uyt met sijn suite, en dreycht Romen te overvallen, terwijl hare Burghers dus twedrachtich zijn onder malkanderen.
De Raedt van Romen kiest Marcus Valerius tot Dictator, oft opperste Bevelhebber, om desen Borgerlijcken twist te slissen. Marcus Valerius aldus gekoren zijnde, raedt dat men de oude Wet weder invoeren sal, ende 'tvolck van hare schulden ontlasten. De Oproerige Gemeente onder 'tbeleyt van Cicinius trecken over het Toneel, ende legheren haer in een hoeck.
De Raets-Heeren vergaderen met haer suite, ende overlegghen de grote swarigheydt die door den oproer ontstaen is, kiesende eyntelijck Menenius Agrippa tot een Legaet, die sy aen de oproerige Ghemeente senden, om die met soetigheydt te stillen. Het welcke Menenius doet, haer by eede belovende dat de oude wet wederom inghevoert sal worden, Ende daer op gaen sy te samen binnen.
Den Goddelijcken Raet komt uyt, ende vermaent de Gheunieerde Provincien den selven wech in te gaen die de Romeynen hier voor ingegaen hebben, om wederom tot vrede ende eendracht te komen, seggende tot Solutie van de Vrage, dat men bidden, waken, op sijn hoede wesen, Gods waerheyt niet kreucken, maer hem in de roede vallen moet.