Vlaerdings redenrijck-bergh

[fol. Oo3v]

Refereyn.

GHY all' die Aensiet Liefd' groenblaed'ge Aker-bomen,
Hebbet door redens Geest ('tis waer) t'uwaert doen komen
Veel Konstenaren kloeck, u zeden goet gehuldigh,
Om beantwoorden d'vraeg, dus verstaen by d'Gouds-blomen:
⁺Die sijn Kind'ren op-queeckt met wel te doen zorgvuldigh,
Wat zijn sy (zijnde groot) hem daer voor weder schuldigh?
En 'tis recht somen seyt, dat de eene weldaet
d'andere krijcht ten loon: dus latet ons verduldigh
Om sijns naems wille weer, die weerden alle quaet,
Stellen tot voldoen all', als een Schaepken dat gaet
ofte geleydet werdt ten Slaghbanck sonder vresen:
Want dit is sijn begeert en voorgewenden raet,
Dat wy als 'tGoudt int vier beproevet moeten wesen,
Heeft hy ons doof en blindt, kreupel en lam genesen,
T'weten die met weldoen ons altijt gaet verschonen,
So zijn wy schuldig al tot vergelding den desen,
Danckbarigh, Gehoorsaem, Liefd' in als te bethonen.

Wy zijn Kind'ren dit kent, so Ezeckiel zeyt,

Op-gequeket tot eer, ende met eerlickheyt
Gezocht in d'wilderniss' op de schoud'ren gedragen,
Verdwaelt, te recht gebracht, tot den Herder geleydt,
Die d'Wolven niet en weeck, maer selve heeft geslagen,
Waeromme ghy nu zijt gehouden in dees dagen
als Abraham niet min door den geloof gedreven.
V Zielen als een kindt na sijn eeuwich behagen,
Te offeren voor hem alzo daer staet geschreven,
Want hy en wil doch niet, spreeckt Davidt, dat wy geven
Bloedt, van Osse, Koe, Schaep, ofte Runderen vet,
Noch geen Cederen huys: maer dat ider sal leven,
Als by Matheo staet, na d'geboden en Wet,
Buycht dan der herten knien, de gemoeden besmet,
Scheurt so Joel verhaelt, poocht hem all' die hier wonen
Gelijck Daniel deed', neemt gewillig opset,
Danckbarich, Gehoorsaem, Liefd' in als te bethonen.

Nu dan geworden groot, so en wilt niet vergeten

Met sulck een mate vol als ghy zijt toe gemeten,
Weder te meten uyt, schamet u voor niemant:
Want wee de Kind'ren die des Vaders wille weten,
Ende nochtans niet doen, maer wel die met verstant,
Isaac, Jacob, Loth, en Moysy geven d'hant,

+ VRAGE.

[fol. Oo4r]

 

Buyten het onthiet haer verlopen niet een woort,

 

Die Joseph gelijck, laet dese hier te landt

 

uwe voorbeelden zijn: wie Ooren heeft die hoort.

 

Vaert als Sadrach, Mesah, en Abed Nego voort.

 

Die u eerst hadde lief wederomme bemindt,

 

En hem so luttel doch alst moog'lijck is verstoort,

 

Nemet Jobs lijdzaemheyt, wesende wijs gezint,

 

Wijcket ter zyde niet wat ghy laet of begint,

 

Siet op d'gesneden Moor, al zoud' u d'Werelt honen,

 

Volget Tobyam na, om hem die't al verwindt

 

Danckbarig, Gehoorsaem, Liefd' in als te bethonen.

Prince

Princen wy die hier zijn Wt jonsten begrepen,

Laet ons sijn jock ('tis licht) gewilliglijcken slepen,
Denckende dat den Knecht niet is boven sijn Heer.
Christus was onderdaen die't alles heeft geschepen,
En 'sMenschen Kind'ren werdt doch geeyschet niet meer:
Daer toe zijn Matheus ende Paulus een leer,
Lucas, Johannes oock, Philippus, Jacob mede.
Bartholomeus en Petrus ijv'rende seer,
Omme niet ondanckbaer te heeten elck veel dede.
Judas Thadeus en Symon waren oock rede,
Gehoorzamig in als, datmen niet b'hoort te schamen,
Inde werckende Liefd', oft met den gebede.
Mathijs ende noch meer vreesden niet haer Lichamen,
Queten haer soo't behoord', vermogens na betamen.
Stephanus vol geloofs bewees by veel personen
Trouw' voor d'ontfaen weldaet: begeeft u hem dus t'samen,
Danckbarigh, Gehoorsaem, Liefd' in als te bethonen.

VVt Ionsten begrepen.

Per I. Lucasz. Sasch.

Gods Wet // is net.