Vlaanderen. Jaargang 1

[p. 304]

Stille gesprekken.

1. De voorspelling.

het vermoeden.

Vijand van wie bemint, hoe zijn uw trage zorgen?

de man.

o Zatte bekers van mijn leven!...

het vermoeden.

En uw schijn?

de man.

Ik wilde voor me zelve' een doode god te zijn...

het vermoeden.

Maar keert uw beeld zijn aanschijn niet naar iedren morgen?

de man.

Ik voel den storm-wind die me telke morgen brengt,

en hoe de dag mij rafel-staêgen regen plengt,

en 't weenen van het uur door mijne moede woorden,

en de armoe van mijn hande'...

het vermoeden.

En hoe de beken boorden door 't droge en zwoele land dat blijder woelen kent?

[p. 305]

de man.

Ik heb de kudden van mijn lust ter sta gemend...

het vermoeden.

Onzinn'ge! Zie: gij draagt het licht van alle zonnen!

de man.

Neen, rustelooze: ik heb het eindlijk huis gewonnen

dat 't vreemd geluk van lusteloos verwachten geeft.

Wars van mijn leven, ben 'k die van 't verbeiden leeft

dat nooit geschiedt, en blijf - al hopen onbegonnen -

wachte' op 't bezoek dat 't leven naar zijn dóel moog' lei'n...

En 't weze dan de Dóod...

het vermoeden.

Het zal de Líefde zijn.

[p. 306]

2. Epithalaam.

de man.

Ik heb vandaag veel moede boeken door-gemaakt....

- Angst die in mij gelijk een flakker-kaarse waakt;

lamme gedachten-loop die om mijn slapen loomen....

de vrouw.

....Ik weet een schoonen droom dien ik van nacht zal droomen....

de man.

- Tuinen, geluide' en schuine zon, hoe zeeft gij thans

de droeve geestigheid van leeden scheidens-glans

om hem, die, dor en moe, zich-zelven blij wil schijnen?....

de vrouw.

....De zachte zon is schoon om schuivende avond-lijnen....

de man.

- Mijn huis ruischt van mijn zorg, maar wordt geen lommer-dak

Ik sneed de voor; ik koor het zaad; mijn wisheid brak

het snoei-hout, 'dat de wijn in grooter druiven gloeie; -

maar....

de vrouw.

....Zie de nieuwe Lent des rilden wingerds groeien....

[p. 307]

de man.

- Helaas, de druive wijlt, en of zij rijpen zal?...

de vrouw.

....Ik heb de rozen lief, en weet hun nieuw getal;

reeds weet ik, man....

de man.

- En weet mijn kracht den wil van mórgen?

de vrouw.

....Ik heb voor nieuw geweef, de milde wol geborgen.

- Zeg, 'k min u, Man....

de man.

- o Vrouw, 'k heb mij met liefde omgord;

ik word een érnstig man.

de vrouw.

- Zie, hoe ik schóoner word.