[Nummer 1]
Woord vooraf
Het beloofde land
De Vlaamse Gids begint de 79ste jaargang met een themanummer, dat in de voorbereiding als werktitel ‘Het beloofde land’ kreeg. De redactie wilde vanuit een literair perspectief het onderwerp van het thuiszijn, het horen-bij, de ‘identiteit’ aan de orde stellen. Het thema bood zichzelf aan: ideeën en gevoelens omtrent nationale, etnische, religieuze of intellectuele aanhorigheid hebben zelden zo een belangrijke rol gespeeld als in de recente geschiedenis. Landen worden hertimmerd, politieke en ideologische krachten roepen hun volgelingen op om de rangen te sluiten, intellectuelen en kunstenaars worden door ‘engagement’ geroepen, maar ook lijkt de ruimte voor ‘dissidente’ meningen almaar in te krimpen.
De redactie van De Vlaamse Gids was nieuwsgierig naar wat de culturele betekenis van dit alles is of zou moeten zijn. Waar wil of moet de schrijver staan? Wil hij wel ergens bijhoren? Legt de Umwelt een claim op de schrijver en hoe moet die daarmee omgaan? Uiteindelijk, zo leek het ons toe, wordt de vraag opgeroepen naar de wijze waarop de schrijver zich in een ruimer verband situeert.
Met het voorstel om mee te zoeken naar antwoorden op deze vragen trokken we naar een aantal auteurs die in hun werk al min of meer met het onderwerp begaan waren. We lieten iedereen vrij om het genre te kiezen en de invalshoek, de benadering of de methodiek van zijn of haar voorkeur. We kregen bijdragen van een eminent gezelschap van schrijvers, die het onderwerp op merkwaardig verschillende, heel persoonlijke en vaak verrassende manieren hebben aangepakt. Het themanummer over ‘het beloofde land’ is hierdoor een zeer bijzonder nummer van De Vlaamse Gids geworden.
De redactie