De Vlaamse Gids. Jaargang 78

[p. 13]

Anna Enquist
Verblijf in Berlijn I

De tuinman van Sanssouci

De mollen durven hier niet. Zeven
terrassen tot het paleis. 's Middags
trillen de ramen van zijn fluiten.

Windstil. Vanuit de stad schampen
beitels tegen steen. Marktdag vandaag:
kool en boleten, vis. De luwe lucht

verstikt mij. Om en om staan vijg
en wijnrank in 't gelid. Het liefst
hark ik de dode blaren en het hout

bijeen, voor vuur. Als doden tegen
hun deksel duwen vijgevingers
tegen de zwenkdeuren. Achter
mijn rug doen ze aan opstanding.

Met de druiven wordt het niets.

[p. 14]

Lyriek in voormalig Oost

Een leeg park en ouder-
gewoonte niemand op straat.

Dit gebouw ademt uit
smalle ramen. Archieven

stonden hier versteld.
Het is aan de dichters

gegeven. Men las immers
jarenlang toegewijd zinnen,

woorden en namen. Gretig
werden hier levens gegeten.

[p. 15]

Een man uit Duitsland

Hij woog een winter lang mijn woorden
en zag uit over het wad: onthuld,
verborgen, blootgekomen, overspoeld.

Aan tafel stal ik voor hem uit:
vacantie-Zweeds, oud-Hollands, zeer
bedorven Duits. (Ik zou geen woord

spreken. Ik zou waakzaam zijn
en vluchten bij de eerste schreeuw.
Het land was toegedekt met roet.)

Gewelfde heuvels en week weiland
zijn hier neergezet, achter zijn hoofd:
kijk, zijn dood is dezelfde als de mijne.