De Vlaamse Gids. Jaargang 62

[p. 42]

Patricia Lasoen
Grootmoeder naaide op een Singer naaimachine

In het kerselaren bed van grootmoeder
dacht ik al aan de cacao van het ontbijt,
van die echte, in blokjes, met suiker
en geel kruimig melkbrood van bij Vanderlinden.

En dan, na de hoogmis, fluwelen hoed,
voile en witte handschoenen,
een gesteven zakdoek met monogram,
de portwijn in het salon.

In doordeweekse dagen zat zij lang te naaien
aan zomen van zware gordijnen
en ruches van pluche zetels,
at pepermunt uit een blikken doos.

Ze had zilveren muntjes, een echte camée
en geurde naar reukwater
uit kristallen flakons
roze rijstpoeder dwarrelde neer uit het dons.

Haar echtgenoot, in zwart fluweel omlijst
stond al lang op het marmeren blad:
bijgevolg droeg zij zonder gevolg zwarte kant,
aan haar vingers een eenzame diamant.

[p. 43]

Bij het bedenken van verhalen van droefheid en glas

Een zomer van bezinning is voorbij,
weer zijn er vele dagen opgespaard
voor later, weggeborgen tussen nog niet
opgeplakte foto's en andere voornemens
genomen in enkele vlagen van
uitzinnigheid en werklust.
In deze laatste maanden
kwam jij enkele keren méér terug
dan dat je me verliet;
ook droomde ik vaak
en de afgestorvenen die mij
kwetsbaarder voor het leven maakten
wandelden met een droevig glimlachje
en soms een fototoestel voor hun wazige gelaat
in mijn woelige slaap.
Veel ijverige dingen deed ik niet -
de weckpotten staan her en der
tussen de spinnen in de kelder,
de dekens zijn nog niet gelucht
maar ach, ik dacht meer na
en tussen soortgenoten voel ik
me wat minder eenzaam
tegen de anderen een beetje meer gewapend?