werken. Sedert een paar jaar is hij beroepsauteur. In 1947 was hij de centrale figuur in het avant-garde-tijdschrift ‘Vou’. Kuroda trad ook toe tot de groep Arechi (Braakland), die jaarlijks bloemlezingen publiceert van Japanse en vertaalde poëzie en essays. Na een periode waarin de groep vooral door de symbolistische poëzie werd beïnvloed, volgde een toenemende belangstelling voor de diepte-psychologie en ten slotte voor het surrealisme, wat trouwens het uiteenvallen van de groep voor gevolg had.
Het individualisme wordt niet hoog aangeslagen in Japan. Inschikkelijkheid en gelijkvormigheid zijn er idealen. Er bestaat dan ook geen sterk ik-gebonden poëzie en wanneer er toch een ik-figuur in voorkomt, dan staat zij nooit centraal.
Wel is de invloed van het materialisme met de Amerikaanse aanwezigheid sterk toegenomen. Zo beschrijft Saburo Kuroda in het eerlijke gedicht ‘De inzet’ de mogelijkheid van een huwelijk om financieel profijt.
Een van de belangrijkste dichters is Makoto Ooka, geboren in 1931 te Mishima, een kuststad aan de voet van de Fuji-berg. Hij studeerde Japanse literatuur aan de universiteit van Tokio en werkte nadien als journalist. Hij studeert thans literatuur aan de Meiji universiteit en is een vooraanstaand criticus.
Vaak is een rechtstreekse beïnvloeding merkbaar. Zo is het duidelijk dat Fujitomi de Amerikaanse dichter E.E. Cummings als voorbeeld heeft gekozen, terwijl Amazawa niet aan de bekoring van André Breton ontsnapt.
Met Shuntaro Tanikawa behoort Ryuichi Tamura tot de bekendste dichters in Japan. Hij werd in 1923 te Tokio geboren. Zijn ouders hielden een restaurant. Hij studeerde Japanse literatuur aan de Meiji universiteit. Tijdens de oorlog diende hij in de zeemacht en nadien werkte hij bij een uitgeverij.
Publieke leesavonden van poëzie zijn in Japan nagenoeg onbekend. De Japanners verklaren dit door de overvloedige aanwezigheid van homoniemen in hun taal. Er zijn ongeveer honderd manieren om het woord shi uit te spreken met telkens een andere betekenis. Bij het vluchtig horen van een gedicht is het dan ook bijzonder moeilijk om het onmiddellijk te begrijpen.
Dit verklaart ook waarom er in Japan geen tegenhanger bestaat van de Britse pop-poëzie, die vooral gekenmerkt wordt door de spreektoon.
Verwonderlijk is wel dat ook de concrete poëzie in Japan nagenoeg onbekend is, terwijl de Japanse lettertekens zich precies uitmuntend lenen tot dit soort poëzie. De enkele beoefenaars zoals Seiichi Niikuni, Hiro Kamimura, Hiroroshi Tanabu en Yukata Ishii zijn bekender in het buitenland dan in eigen land.
De ongelooflijk snelle evolutie van Japan op econonomisch, politiek en wetenschappelijk gebied, met het verval van het Japanse familieleven, de mechanisering en verzakelijking van het leven, de ontgoddelijking van de keizerlijke familie, hebben een nieuwe mentaliteit en een volkomen nieuwe literatuur in Japan doen ontstaan. Uit deze rijke voorraad volgen enkele voorbeelden ter kennismaking.
Auteursrechtelijk beschermd