De Vlaamse Gids. Jaargang 59

[p. 23]

Hendrik Carette
Ode aan het Lijden

voor willem deneckere

Oh die krekels in de velden
van de zomer
die dauw der mooe dagen
die vele vuile bedden die ik heb bevlekt
de woede die ik in mij draag
en de wraak die ik smaak
die heerlijk zacht besneeuwde winters
met de keiharde honing op het krakendoude
sneetje morgenbrood
de rijke geparfumeerde vrouwen met hun grenadinehart
die altijd stinkende armoede
mijn bijna legendarische luiheid
mijn gestorven hond
de oude adellijke landwijn die wij dronken
onze herinnering aan de hemel
en een melkwolk in de koffie
de lange avondlijke nachten met de morbide
muziek van Lou Reed en Rachmaninoff in
de tuin
mijn bevende handen
en verschroeide wimpers
het groeiende gras
de hoge huizen
de wuivende vrienden in de verte
en de wenkende waanzin
het langzaam wankelen van mijn
zeer loom lichaam:

Oh ik ben het allemaal vergeten...