De Vlaamse Gids. Jaargang 50

[p. 110]

Jij bent zoals de spoor van een haan, je bent aan de poot.
De kikvors, vertrappeld door de koeien, zegt: ‘Zo weze het, O Gehoornde Hoogheden’.
Men heeft brutale kracht nodig om de koppige te overwinnen.

Grenzen van onderworpenheid

Keer op keer
toon ik aan de mensen
de overvloed van mijn goedheid.

Als ze niet tevreden zijn,
spreid ik dekens voor hen open
en nodig uit tot slapen.

Als ze nog niet tevreden zijn,
pers ik uit de kameel, Suub genaamd,
driemaal de melk voor hen
en bid hen te drinken.

Als ze nog niet tevreden zijn,
dood ik voor hen
de voorhofram en de vette bok.

Als ze nog niet tevreden zijn,
vul ik de schotel van Aden
met witte olie voor hen.

Als ze nog niet tevreden zijn,
bied ik hen aan,
een schone vrouw in bruidsgewaad.

Als ze nog niet tevreden zijn,
kies ik ook nog het leven van mijn vee
en leg het bij al het andere.

Als ze weer niet tevreden zijn,
overstelp ik hen tenslotte met huldegroeten:
‘O Schoonbroeder! O Sultan! O Koning!’.

Als ze nog altijd niet tevreden zijn,
tijdens het vroegste morgengebed,
tuig ik met rouwlinten
mijn fel grijs paard op.
Met het woord ‘Lof van de Profeet!’
neem ik mijn speer met de ijzeren schaft
en drijf ze door hun ribben
dat hun longen splijten.

Dan zijn ze tevreden.